obligarien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /u.βɫi.ɣəˈɾi.ən/
balear /ob.bɫi.ɣəˈɾi.ən/, /ub.bɫi.ɣəˈɾi.ən/
Occidental: /o.bɫi.ɣaˈɾi.en/

Verb

obligarien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de obligar.

Miscel·lània

  • Síl·labes: o·bli·ga·ri·en (5)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads