salus

Llatí

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: /ˈsa.luːs/
• Etimologia: Del protoindoeuropeu solh₂- («estar complet»).

Nom

salūs f. ‎(genitiu salūtis)

1. seguretat
2. salut, benestar
3. salvament

Declinació

3a declinació -, -is (tema cons.)

Cas	Singular	Plural
Nominatiu	salūs	salūtēs
Vocatiu	salūs	salūtēs
Acusatiu	salūtem	salūtēs
Genitiu	salūtis	salūtum
Datiu	salūtī	salūtibus
Ablatiu	salūte	salūtibus

Derivats

salūber salūbritās salūbriter salūtābundus salūtāris salūtātiō

salūtātor salūtātōrius salūtātrīx salūtifer salūtiger salūtō