titulo

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

  • Pronúncia(i): central /tiˈtu.ɫu/, occidental /tiˈtu.ɫo/
  • Rimes: -ulo

Verb

titulo

  1. Primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de titular.
  2. (col·loquial nord-occidental) Primera persona del singular (jo) del present de subjuntiu del verb titular.
  3. (col·loquial nord-occidental) Tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present de subjuntiu del verb titular.

Miscel·lània

  • Síl·labes: ti·tu·lo (3)
Remove ads

Castellà

Peninsular: /tiˈtu.lo/
Americà: alt /t(i)ˈtu.lo/, baix /tiˈtu.lo/

Verb

titulo

  1. primera persona del singular (yo) del present d’indicatiu del verb titular

Llatí

  • Pronúncia(i): /ˈtɪ.tʊ.loː/
  • Etimologia: Derivat de titulus.

Verb

titulō (1a present?), titulas (2a present), titulare (infinitiu), titulavi (perfet), titulatum (supí)

  1. (llatí medieval) titular, nomenar

Nom

titulō

  1. datiu singular de titulus
  2. ablatiu singular de titulus

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads