vreme

Serbocroat

• Pronúncia: /ˈʋreːme/
• Etimologia: Del protoeslau *vermę, del protoindoeuropeu *wértmn̥.

Nom

vreme n.

1. temps

   Vreme ide brzo. ― Els temps passa de pressa.

   Za stara vremena! ― Pels vells temps!

2. oratge, temps atmosfèric

   Danas je lepo vreme. ― Avui fa bon temps.

   Menja se vreme. ― L'oratge canvia.

Declinació

Declinació de vreme

	singular	plural
nominatiu	vreme	vremena
vocatiu	vreme	vremena
acusatiu	vreme	vremena
genitiu	vremena	vremena
datiu	vremenu	vremenima
locatiu	vremenu	vremenima
instrumental	vremenom	vremenima

Compostos i expressions

• U poslednje vreme ― últimament, darrerament

Variants

• vrijeme (principalment Croàcia i Bòsnia), vrime (sud de Croàcia)