mandare
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
latina
výslovnost
- IPA: [mã(n)ˈdaː.re] (klasická restituovaná)
sloveso
- 1. konjugace (a-kmeny)
časování
Další informace indikativ, číslo ...
| indikativ | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| číslo | singulár | plurál | |||||
| osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| aktivum | prézens | mandō | mandās | mandat | mandāmus | mandātis | mandant |
| futurum I. | mandābō | mandābis | mandābit | mandābimus | mandābitis | mandābunt | |
| imperfektum | mandābam | mandābās | mandābat | mandābāmus | mandābātis | mandābant | |
| perfektum | mandāvī | mandāvistī | mandāvit | mandāvimus | mandāvistis | mandāvērunt | |
| futurum II. | mandāverō | mandāveris | mandāverit | mandāverimus | mandāveritis | mandāverint | |
| plusquamperfektum | mandāveram | mandāverās | mandāverat | mandāverāmus | mandāverātis | mandāverant | |
| pasivum | prézens | mandor | mandāris | mandātur | mandāmur | mandāminī | mandantur |
| futurum I. | mandābor | mandāberis | mandābitur | mandābimur | mandābiminī | mandābuntur | |
| imperfektum | mandābar | mandābāris | mandābātur | mandābāmur | mandābāminī | mandābantur | |
| perfektum | |||||||
| plusquamperfektum | |||||||
| futurum II. | |||||||
| konjunktiv | |||||||
| číslo | singulár | plurál | |||||
| osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| aktivum | prézens | mandem | mandēs | mandet | mandēmus | mandētis | mandent |
| imperfektum | mandārem | mandārēs | mandāret | mandārēmus | mandārētis | mandārent | |
| perfektum | mandāverim | mandāveris | mandāverit | mandāverimus | mandāveritis | mandāverint | |
| plusquamperfektum | mandāvissem | mandāvissēs | mandāvisset | mandāvissēmus | mandāvissētis | mandāvissent | |
| pasivum | prézens | mander | mandēris | mandētur | mandēmur | mandēminī | mandentur |
| imperfektum | mandārer | mandārēris | mandārētur | mandārēmur | mandārēminī | mandārentur | |
| perfektum | |||||||
| plusquamperfektum | |||||||
| imperativ | |||||||
| číslo | singulár | plurál | |||||
| osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| aktivum | prézens | — | mandā | — | — | mandāte | — |
| futurum | — | mandātō | mandātō | — | mandātōte | mandantō | |
| pasivum | prézens | — | mandāre | — | — | mandāminī | — |
| futurum | — | mandātor | mandātor | — | — | mandantor | |
| infinitiv | |||||||
| číslo | singulár | plurál | |||||
| aktivum | prézens | mandāre | |||||
| perfektum | |||||||
| futurum | |||||||
| pasivum | prézens | mandārī | |||||
| perfektum | |||||||
| futurum | mandātum īrī | ||||||
| participia | |||||||
| aktivum | pasivum | ||||||
| prézens | perfektum | futurum | prézens | perfektum | futurum | ||
| mandāns (mandantis) |
— | mandātūrus, mandātūra, mandātūrum |
— | mandandus, mandanda, mandandum |
|||
Zavřít
význam
synonyma
- committere
- mittere
související
- mandatum
- mandans
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
Remove ads