Паламар

Паламар — хунсен IV ĕмĕрти патши.

Истори

Хунсем Вăтам Азирен Çурçĕр Кавказпа Меоти (Азов) кӳлли таврашне пирĕн эрăри 370-374-мĕш çулсенче хăпса тухнă. Вĕсене ун чухне Паламар патша ертсе пынă.

Ку хушăра Туранра пурăнакан авалхи чăваш йăхĕсем пурте: чăвашсем те, сăкăтсем те, сăварсем те, массакетсем те, шăхальсем те, уписем те, саккисем те, эссекӳльсем те хунсен уртине кĕнĕ. Çак 374 çултан пуçласа вара Халăхсен Аслă Куçса Кайăвĕ (Великое Переселение Народов) пуçланнă.

"Весь Восток задрожал при внезапно разнесшихся вестях, что от крайних пределов Меотиды, между ледяным Танаидом и свирепыми народами Массагетов, где Александровы запоры сдерживают дикие племена скалами Кавказа, вырвались рои гуннов, которые, летая туда и сюда на быстрых конях, все наполняли резней и ужасом".—

çырать IV — V ĕмĕрсенче пурăннă христиан çыравçи Иероним.

Вуламалли

• Peter J. Heather. The Goths. Oxford 1996.
• Otto J. Maenchen-Helfen. Die Welt der Hunnen. Wiesbaden 1997
• Edward A. Thompson. The Huns. Oxford 1999.
• Jones A. H. M. Balamber // Prosopography of the Later Roman Empire / A. H. M. Jones, J. R. Martindale, J. Morris. — Vol. I: A.D. 260–395. — Cambridge University Press, 1971. — P. 145. — ISBN 0-521-07233-6 [2001 reprint]
• Моисей Хоренский, "История Армении"
• "Армянская география VII века", К.П. Патканов куçарнă, 1877.
• М.А. Артамонов, "История хазар".
• Агафий, "О царствовании Юстиниана"
• Юхма Мишши, "Авалхи чăвашсем", Шупашкар, 1996.