coron

Enw

coron b (lluosog: coronau)

1. Penwisg wedi'i wneud o aur a gemau gwerthfawr. Caiff ei wisgo yn ystod seremonïau gan frenhinoedd, brenhinesau ac ymerawdwyr fel symbol o'u hawdurdod.
2. Penwisg a roddir i'r bardd buddugol am ei bryddest mewn eisteddfod.

Termau cysylltiedig

• coroni
• coron o ddrain
• coron y ddaear
• coron gogoniant
• coron driphlyg

Cyfieithiadau

Saesneg: crown