enaid

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Enw

enaid g (lluosog: eneidiau)

  1. Ysbryd neu hanfod person. Gan amlaf, ystyrir iddo gynnwys meddyliau a phersonoliaeth rhywun. Credir fod yr enaid yn parhau i fyw ar ôl i berson farw.

Termau cysylltiedig

  • enaid rhydd

Cyfieithiadau

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads