ofico

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantiv

ofico

  1. embede

Bøjning

nominativ ental akkusativ ental nominativ flertal akkusativ flertal
ofico oficon oficoj oficojn

Afledte termer

  • ofici, oficejo, oficisto, enoficigi, senoficigi, ŝtatoficisto

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads