Προσπέρ Μεριμέ
Γάλλος συγγραφέας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Προσπέρ Μεριμέ (Prosper Mérimée, 28 Σεπτεμβρίου 1803 - 23 Σεπτεμβρίου 1870) ήταν Γάλλος συγγραφέας, ιστορικός, αρχαιολόγος και μεταφραστής.[8]
Προσπέρ Μεριμέ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Prosper Mérimée (Γαλλικά) |
Γέννηση | 28 Σεπτεμβρίου 1803 (unspecified calendar, assumed Gregorian)[1][2][3] Παρίσι[1][4][5] |
Θάνατος | 23 Σεπτεμβρίου 1870 (unspecified calendar, assumed Gregorian)[1][2][6] Κάννες[1][7][5] |
Υπηκοότητα | Γαλλία |
Σπουδές | Λύκειο Ερρίκος Δ' |
Σύντροφος | Γεωργία Σάνδη |
Γονείς | Léonor Mérimée και Anne Louise Moreau |
Βραβεύσεις | Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής |
Ιστοσελίδα | |
Προσπέρ Μεριμέ στην IMDb | |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ερευνητικός τομέας | creative and professional writing, δράμα, ανθρωπολογία, αρχαιολογία, ιστορία, μετάφραση, πολιτική δραστηριότητα, ζωγραφική, πεζός λόγος και πολιτική |
Αξίωμα | Γερουσιαστής της Β΄ Αυτοκρατορίας και 25η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (14 Μαρτίου 1844, 23 Σεπτεμβρίου 1870) |
Ιδιότητα | ανθρωπολόγος, αρχαιολόγος, ιστορικός, μεταφραστής, πολιτικός, συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, ζωγράφος, θεατρικός συγγραφέας, Inspector general of the Historical Monuments, πεζογράφος και σκιτσογράφος |
Υπογραφή | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Το έργο του κατατάσσεται στο ρεύμα του ρομαντισμού. Υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους της νουβέλας και του διηγήματος. Ήταν επίσης διακεκριμένος αρχαιολόγος και ιστορικός και σημαντική προσωπικότητα στην ιστορία της αρχιτεκτονικής συντήρησης. Είναι περισσότερο γνωστός για τη νουβέλα του Κάρμεν, στην οποία βασίστηκε η όπερα Κάρμεν του Μπιζέ. Έμαθε ρωσικά, μια γλώσσα για την οποία έτρεφε μεγάλη αγάπη, και μετέφρασε στα γαλλικά το έργο πολλών σημαντικών Ρώσων συγγραφέων, όπως του Πούσκιν και του Γκόγκολ.
Από το 1825, ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και δημοσίευσε έργα του, ποίηση, θεατρικά έργα και ιστορικά μυθιστορήματα και ιδιαίτερα διηγήματα και νουβέλες, που τον έκαναν γνωστό και του χάρισαν την εκλογή του στη Γαλλική Ακαδημία το 1844.[9]
Από το 1834 έως το 1860 ήταν Γενικός επιθεωρητής των γαλλικών ιστορικών μνημείων και υπεύθυνος για την προστασία πολλών ιστορικών τοποθεσιών. Πραγματοποίησε πολυάριθμα ταξίδια επιθεώρησης σε όλη τη Γαλλία και εμπιστεύτηκε στον αρχιτέκτονα Εζέν Βιολέ-λε-Ντυκ την αποκατάσταση χώρων που κινδύνευαν, μεταξύ των οποίων η μεσαιωνική πολιτεία της Καρκασόν, η αποκατάσταση της πρόσοψης του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων και η βασιλική του Βεζελαί.[10]
Το 1853 έγινε γερουσιαστής και σύχναζε στα σαλόνια της αυτοκράτειρας Ευγενίας.[11]
Η επίσημη βάση δεδομένων των γαλλικών μνημείων, η Base Mérimée, φέρει το όνομά του.[12]