Άννιοι
μεγάλη οικογένεια πληβείων στην αρχαία Ρώμη / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Άννιοι (λατ. gens Annia) ήταν μεγάλη οικογένεια πληβείων στην αρχαία Ρώμη. Ως πιθανό γενάρχη της θεωρούσαν έναν βασιλιά των Ετρούσκων, τον Άννιο, ο οποίος αυτοκτόνησε από τη θλίψη του όταν απάχθηκε η κόρη του, η Σαλία, από τον Κάθητο. Ο Τίτος Λίβιος αναφέρει ως Ρωμαίο γενάρχη έναν μεταγενέστερο Λεύκιο Άννιο, πραίτορα της αποικίας Σήτειας το 340 π.Χ., ωστόσο και άλλοι Άννιοι καταγράφονται στη Ρώμη την ίδια εποχή. Μέλη της οικογένειας αυτής κατείχαν διάφορα αξιώματα από την εποχή του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου, και ένας Τίτος Άννιος Λούσκος (Titus Annius Luscus) έφθασε στο αξίωμα του υπάτου το 153 π.Χ.. Τον 2ο αιώνα μ.Χ. οι Άννιοι έφθασαν και στο ίδιο το αξίωμα του Αυτοκράτορα, καθώς ο Μάρκος Αυρήλιος καταγόταν από το γένος αυτό.[2]