Άντζελο Πολιτσιάνο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Άντζελο Αμπρογκίνι (14 Ιουλίου 1454 - 24 Σεπτεμβρίου 1494), γνωστός με το ψευδώνυμό του Πολιτσιάνο (λατινικά: Politianus), [1] ήταν Ιταλός λόγιος μελετητής, κληρικός και ποιητής της Φλωρεντινής Αναγέννησης. Η μελέτη του ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση της Λατινικής Αναγέννησης (ή Ανθρωπιστικής) από τα μεσαιωνικά πρότυπα [2] [3] και για τις εξελίξεις της εποχής στη φιλολογία [4]. Το ψευδώνυμό του, με τον οποίο αναγνωρίζεται μέχρι σήμερα, προέρχεται από το λατινικό όνομα της γενέτειράς του, του χωριού της Τοσκάνης Montepulciano (Mons Politianus).
Άντζελο Πολιτσιάνο | |
---|---|
Πραγματικό όνομα | Άντζελο Αμπρογκίνι |
Γέννηση | 14 Ιουλίου 1454 Μοντεπουλτσιάνο, Τοσκάνη, Ιταλία |
Θάνατος | 24 Σεπτεμβρίου 1494 Φλωρεντία, Τοσκάνη, Ιταλία |
Σχολή | Ανθρωπισμός, Αναγέννηση |
Αξιοσημείωτες Ιδέες | Ανθρωπισμός, Αναγέννηση |
Επιδράσεις | Μαρσίλιο Φιτσίνο, Δημήτριος Χαλκοκονδύλης |
Επηρέασε | Τζιοβάνι Πίκο ντε Μιράντολα |
Τα έργα του Πολιτσιάνο περιλαμβάνουν μεταφράσεις αποσπασμάτων από την Ιλιάδα του Ομήρου, την ποίηση του ρωμαίου Catullus και σχόλια σε κλασσικούς συγγραφείς και λογοτεχνία. Ήταν η μελέτη της κλασικής λογοτεχνίας που του αποκόμισε την εύνοια της πλούσιας και ισχυρής οικογένειας των Medici που κυβερνούσε τη Φλωρεντία. Υπηρέτησε τον Λαυρέντιο τον Μεγαλοπρεπή ως δάσκαλος στα παιδιά του και αργότερα ως στενός φίλος και πολιτικός σύμβουλος, αφιερώνοντάς του αργότερα το ποίημά του La Giostra.
Ανταγωνίστηκε τον Έλληνα λόγιο δάσκαλο Δημήτριο Χαλκοκονδύλη και τελικά τον οδήγησε στο να φύγει από τη Φλωρεντία το 1491.