Ίνγκβαρ ο Μακρυταξιδεμένος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ίνγκβαρ ο Μακρυταξιδεμένος ( Παλαιά Νορβηγικά : Yngvarr víðförli, Σουηδικά: Ingvar Vittfarne) ήταν ένας Βίκινγκ Σουηδικής καταγωγής, ο οποίος ηγήθηκε μιας μεγάλης ισχύος μάχης υπερασπίζοντας την Γεωργία στο 1036-1042.
Ίνγκβαρ ο Μακρυταξιδεμένος | |
---|---|
Οι ρούνοι του Ίνγκβαρ (ikuari - δοτική ενικού του Ingvarr), στην επιγραφή Sö 281 | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 11ος αιώνας |
Θάνατος | 1041[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | εξερευνήτρια |
δεδομένα |
Οι Ρώσοι ανέλαβαν αρκετές εκστρατείες στην Κασπία κατά τη διάρκεια του 10ου αιώνα. Το έπος του Yngvars víðförla (Τα μακρινά ταξίδια του Ίνγκβαρ ) περιγράφει την τελευταία εκστρατεία των Βίκινγκ στην Κασπία το 1041, διανθίζοντας τα ιστορικά γεγονότα με έναν μεγάλο θρύλο. Η αποστολή πιθανότατα είχε στόχο να ανοίξει ξανά παλιούς εμπορικούς δρόμους αφού οι Βούλγαροι του Βόλγα και οι Χάζαροι δεν αποδείχτηκαν πλέον εμπόδια. Ο Ίνγκβαρ ο Μακρυταξιδεμένος ξεκίνησε αυτή την αποστολή από τη Σουηδία, ταξιδεύοντας στον ποταμό Βόλγα στη χώρα των Σαρακηνών ( Serkland ). Ενώ εκεί, οι Βίκινγκς πιθανώς συμμετείχαν στη μάχη του Σασιρέτι το 1042 μεταξύ των Γεωργιανών και των Βυζαντινών στη Γεωργία .
Τουλάχιστον είκοσι έξι ρουνόπετρες προς τιμή του Ίνγκβαρ - οι είκοσι τέσσερις από αυτούς στην περιοχή Lake Μέλαρεν του Ούπλαντ στη Σουηδία - αναφέρονται σε Σουηδούς πολεμιστές που βγήκαν μαζί με τον Ινγκβαρ στην εκστρατεία του στις Σαρακηνές χώρες. Μια ρονόπετρα προς τιμή του αδερφού του Ίνγκβαρ δείχνει ότι πήγε ανατολικά για χρυσό αλλά πέθανε στη γη των Σαρακηνών. [2]