Όθων Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Όθων Γ΄ (Otto III, Ιούνιος/Ιούλιος 980 - 23 Ιανουαρίου 1002) ήταν καίσαρας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 996 έως τον πρόωρο θάνατό του το 1002. Μέλος της δυναστείας των Οθωνιδών, ο Όθων Γ΄ ήταν ο μόνος γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα Όθωνα Β΄ και της συζύγου του, Θεοφανούς Σκλήραινας.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Όθων Γ΄ | |
---|---|
Περίοδος | 21 Μαΐου 996 - 23 Ιανουαρίου 1002 |
Προκάτοχος | Όθων Β΄ |
Διάδοχος | Ερρίκος Β΄ |
Βασιλιάς της Ιταλίας | |
Περίοδος | 12 Απριλίου 996 – 23 Ιανουαρίου 1002 |
Προκάτοχος | Όθων Β΄ |
Περίοδος | 25 Δεκεμβρίου 983 – 23 Ιανουαρίου 1002 |
Προκάτοχος | Όθων Β΄ |
Διάδοχος | Ερρίκος Β΄ |
Γέννηση | Ιούνιος/Ιούλιος 980 Κλέφε, Γερμανία |
Θάνατος | 23 Ιανουαρίου 1002 (22 ετών) Τσιβιτά Καστελλάνα, Ιταλία |
Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Άαχεν |
Οίκος | Δυναστεία των Οθωνιδών |
Πατέρας | Όθων Β΄ |
Μητέρα | Θεοφανώ Σκλήραινα |
Θρησκεία | Χριστιανός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο Όθων Γ' στέφτηκε βασιλιάς της Γερμανίας το 983 σε ηλικία τριών ετών, λίγο μετά το θάνατο του πατέρα του στη νότια Ιταλία ενώ εκστράτευε εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του Εμιράτου της Σικελίας. Στέφθηκε αυτοκράτορας στο Άαχεν στις 25 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου. Στις αρχές του 984 ο δούκας Ερρίκος που είχε εκθρονιστεί στην Βαυαρία από τον πατέρα του, Όθωνα Β΄, απαιτούσε την αντιβασιλεία σαν μέλος του βασιλικού οίκου. Για να πετύχει τον σκοπό του έκανε συμμαχία με τον βασιλιά της Γαλλίας Λοθάριο. Ο Βίλιγκις, αρχιεπίσκοπος του Μάιντς, πίεσε τον Ερρίκο να απελευθερώσει τον αιχμάλωτο βασιλιά και μετά την Σύνοδο των ισχυρων Γυναικών το 985 ο Όθων επέστρεψε στην μητέρα του, την αυτοκράτειρα Θεοφανώ. Εκείνη έγινε αντιβασίλισσα κυβερνώντας για λογαριασμό του ανήλικου τότε Όθωνα και εγκατέλειψε την ιμπεριαλιστική πολιτική του συζύγου της ενώ αφοσιώθηκε ιδιαίτερα στην πολιτισμική αναγέννηση της δυτικής Ευρώπης που ονομάστηκε Οθωνική Αναγέννηση και στηριζόταν στην λειτουργία των μοναστηριών ως κέντρα εκπαίδευσης και παραγωγής πολιτισμού. Μετά τον θάνατο της μητέρας του (991) η γιαγιά του, Αδελαΐδα της Ιταλίας, έγινε αντιβασιλέας για λογαριασμό του ανήλικου Όθωνα μέχρι την ενηλικίωση του (994).
Μόλις ενηλικιώθηκε ο Όθωνας Γ΄, ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του Όθωνα Β΄, έστειλε διπλωματική αποστολή στη Κωνσταντινούπολη προκειμένου να διαπραγματευθεί τον γάμο του με μία βυζαντινή πριγκίπισσα που τότε θεωρούνταν η καλύτερη δυνατή νύφη για έναν μονάρχη. Οι Οθωνίδες είχαν στηρίξει την διαδοχή τους στον θρόνο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκράτορίας στο κληρονομικό δικαίωμα της γιαγιάς του Όθωνα Γ΄ Αδελαΐδας της Ιταλίας και στην ευγενική καταγωγή της της μητέρας του Θεοφανούς. Τώρα ο Όθωνας χρειαζόταν έναν ακόμα ισχυρό πολιτικά γάμο για να σταθεροποιήσει την εξουσία του που αμφισβητούνταν από την πρώτη στιγμή που πέθανε ο πατέρας του και κατάφερε να πείσει τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄ τον επονομαζόμενο Βουλγαροκτόνο να του δώσει για σύζυγο την ανιψιά του (την κόρη του αδερφού του Κωνσταντίνου Η΄) την Ζωή Πορφυρογέννητη. Ο γάμος όμως αυτός δεν έγινε ποτέ γιατί μέχρι να φτάσει η Ζωή με το πλοίο, ο Όθωνας Γ΄ είχε πεθάνει.