Αβανκάι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Αβανκάι (ισπανικά: Abancay), είναι πόλη του Ν. Περού, στο διοικητικό διαμέρισμα Απουρίμακ (Apurímac) και της φερώνυμης επαρχίας Αβανκάι (Abancay), των οποίων αποτελεί πρωτεύουσα. Έχει πληθυσμό 68.414 κατοίκους (2012).
| Αβανκάι | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Αβανκάι | |||
 | |||
| Χώρα | Περού | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Απουρίμακ | ||
| Ίδρυση | 1540 | ||
| Υψόμετρο | 2.500 μέτρα[1] | ||
| Πληθυσμός | 72.277 (2017)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 03001 | ||
| Τηλ. κωδ. | 83 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Ο κάτοικος της πόλης ονομάζεται Αβανκίνο (θηλ. Αβανκίνα) (Αbanquino-a).[3]
Η πόλη βρίσκεται σε μεγάλο υψόμετρο, 2377 μ. περίπου, στις νότιες περουβιανές Άνδεις και στις όχθες του ποταμού Μαρίνιο (Mariño), παραπόταμου του Πατσατσάκα (Pachachaca). Λόγω του ξηρού και ζεστού κλίματος, η περιοχή της πόλης ονομάζεται «Κοιλάδα της αιώνιας Άνοιξης». Το Αβανκάι βρίσκεται πάνω στο σημείο που διασταυρώνονται δύο ιστορικοί δρόμοι του Περού: ο Δρόμος των Ίνκας, που συνδέει τη Νάσκα με το Κούσκο και ο Δρόμος των Λιμπερταδόρες, που συνδέει το Αγιακούτσο με το Κούσκο. Στην περιοχή καλλιεργείται ζαχαροκάλαμο.[4]
Το Αβανκάι ήταν ήδη κεντρικός οικισμός πριν από τον ερχομό των Ίνκας. Αργότερα, οι Ισπανοί ονόμασαν τον οικισμό Αμανκάι, Βίγια δε Σαντιάγο δε λος Ρέγιες (Amancay, Villa de Santiago de los Reyes «Αμανκάι, Χωριό των Βασιλέων»), από τη λέξη των Κέτσουα Amankay, ενός λουλουδιού της περιοχής. Στην κοιλάδα του ποταμού Πατσατσάκα διεξήχθη η αποφασιστικής σημασίας μάχη, μεταξύ του Φρανσίσκο Πισάρρο και του Διέγο δελ Αλμάγρο. Κατά τη διάρκεια της ισπανικής αποικιοκρατίας, υπήρξε σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο εμπορίου, μεταξύ των πόλεων στις ακτές του Ειρηνικού και εκείνων στις ηπειρωτικές ορεινές περιοχές των νοτίων Άνδεων.
Αρχικά υπήρξε τμήμα του διοικητικού διαμερίσματος του Κούσκο, προτού λάβει τη σημερινή διοικητική του θέση, τον Απρίλιο του 1873. Γενικά, πάντοτε αποτελούσε σπουδαίο οδικό κόμβο μεταξύ των πόλεων Νάσκα και Κούσκο, αυτό όμως επιτάθηκε μετά την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου, το 1940.
Υπάρχει ένας μύθος σχετικά με την ίδρυση του Αβανκάι, που καταγράφεται από τον Γκιγιέρμο Βιδαλεγούτ (Guillermo Vidalegut), ντόπιο δημοσιογράφο, στο βιβλίο του Alma y Rostro de Abancay, ο οποίος, εμπνευσμένος από τον Ρικάρδο Πάλμα (Ricardo Palma) και τις Tradiciones Peruanas «Περουβιανές Ιστορίες» του, συγκέντρωσε τοπικές παραδοσιακές ιστορίες.
Σύμφωνα με την παράδοση, κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας η πόλη βρισκόταν πάνω από την κοιλάδα, σε μία από τις πτυχώσεις του βουνού Αμπάι (Ampay), σε ένα μέρος που είναι τώρα γνωστό ως Κορουάνι (Ccorhuani). Μια μέρα, το άγαλμα της Παναγίας που στην περιοχή είναι γνωστή ως Παναγία του Ροδαρίου («σειράς προσευχών» στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία), προστάτιδας του χωριού, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από την τοπική Εκκλησία. Οι ντόπιοι, φοβούμενοι ληστεία και υποστηρίζοντας ότι διαπράχθηκε ιεροσυλία, έψαχναν μέρα και νύχτα μέχρι που ένας βοσκός βρήκε το άγαλμα να στέκεται πάνω από ένα τεράστιο βράχο κοντά στην κοιλάδα. Πίστευαν ότι οι κλέφτες είχαν εγκαταλείψει το άγαλμα με το φόβο ότι τελικά θα ανακαλυφθούν από τις ομάδες αναζήτησης και το μετέφεραν με πομπή πίσω στην πόλη. Λίγες εβδομάδες αργότερα, το άγαλμα εξαφανίστηκε και πάλι, και μια άλλη έρευνα ακολούθησε. Το άγαλμα βρέθηκε πάλι στο ίδιο σημείο όπου βρέθηκε πριν. Η διαδικασία μεταφοράς επαναλήφθηκε, αλλά η εξαφάνιση συνέβη για τρίτη φορά. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν, γιατί ή πώς αυτό συνέβαινε. Τέλος, ειπώθηκε ότι ίσως το άγαλμα «ζητούσε» ένα ιερό στην κοιλάδα, στη θέση όπου είχε βρεθεί. Οι κάτοικοι, στη συνέχεια έχτισαν ένα μικρό παρεκκλήσι εκεί, που έγινε τόπος προσκυνήματος σε τέτοιο βαθμό που, ολόκληρη η πόλη μεταφέρθηκε στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα. Το άγαλμα της Παναγίας του Ροδαρίου εξακολουθεί να βρίσκεται σήμερα πάνω από τον μεγάλο βράχο που βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του καθεδρικού ναού.[5]
Τα κυριότερα αξιοθέατα του Αβανκάι βρίσκονται στα περίχωρα της πόλης και περιλαμβάνουν περιοχές υψηλού φυσικού κάλλους.
- Το Εθνικό Καταφύγιο του Αμπάι (El Santuario Nacional de Ampay): ένα καταφύγιο άγριων ζώων πριν την είσοδο στις Άνδεις, το οποίο ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1987 και έχει έκταση 3.635 εκταρίων. Στο κατφύγιο μπορούν να παρατηρηθούν αξιόλογα ζώα της τοπικής πανίδας, όπως η αλεπού των Άνδεων (Pseudalopex culpaeus), το ταρούκα (Hippocamelus antisensis) και ο κόνδορας των Άνδεων (Vultur gryphus).[6]
- Το Συννεφιασμένο Δάσος της λεκάνης του Αμαζονίου, που βρίσκεται βόρεια της πόλης, κοντά στο βουνό που ονομάζεται Apu Ampay «ο Κύριος του Αμπάι» στην τοπική κοινωνία. Εκεί, σε ύψη που φθάνουν τα 5.300 μέτρα, υπάρχουν ζωγραφιές σπηλαίων, ίχνη από πτώση μετεωρίτη, πανέμορφες λίμνες και καταρράκτες, σπάνιες ορχιδέες και το Intimpa (Podocarpus glomeratus), ένα τροπικό κωνοφόρο που προστατεύεται από το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση.
- Ο αρχαιολογικός χώρος Σαϊουίτε (Sayhuite), με ένα φημισμένο ναό που χρονολογείται από την εποχή των Ίνκας. Εκεί βρίσκεται και η Πέτρα (La piedra de Sayhuite), ένας σχεδόν σφαιρικός, γρανιτένιος μονόλιθος που φέρει στην επιφάνειά του σκαλισμένη μια αναπαράσταση του κόσμου των Ίνκας, με πάνω από 200 ζωομορφές και γεωμετρικά σχήματα.[7]
Το Αβανκάι είναι ακόμη η πύλη προς την πόλη των Ίνκας Τσοκεκιράο (Choquequirao), δίπλα στον ποταμό Απουρίμακ, η οποία θεωρείται τόσο σημαντική όσο το Μάτσου Πίτσου. Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι πραγματικές διαστάσεις της πόλης είναι πολύ μεγαλύτερες από ό, τι έχει ανασκαφεί και μελετηθεί μέχρι τώρα.
Το Καρναβάλι είναι το κύριο φεστιβάλ-γιορτή της πόλης. Είναι γνωστό ως ένα από τα καλύτερα εθνομουσικά φεστιβάλς του Περού. Λαμβάνει χώρα από την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου μέχρι την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου. Ο διαγωνισμός των ορχηστρών (Comparsas) και των παιχνιδιών (Yunsa), με τους ανθρώπους να ντύνονται με τοπικές παραδοσιακές φορεσιές, γεμίζει τους δρόμους της πόλης. Κάθε κοινωνική ομάδα, από εμπόρους, φοιτητές, κυβερνητικούς αξιωματούχους, καθηγητές, κ.α., συμμετέχει στις γιορτές, που έχουν στήριξη από την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, λόγω της πολιτιστικής σημασίας τους.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
