Αιάκειο

Για τον ναό στην Αίγινα, δείτε: Αιάκειον.

Το «Αζαξιό» ανακατευθύνει εδώ. Για την ποδοσφαιρική ομάδα, δείτε: ΑΚ Αζαξιό.

Το Αζαξιό, Αγιάτσο ή Αιάκειο (όπως απαντάται στην ελληνική βιβλιογραφία)^[8] (γαλλικά: Ajaccio, ιταλικά: Ajaccio ή Aiaccio προφέρεται [aˈjattʃo], κορσικανικά: Aiacciu προφέρεται [aˈjattʃu], Αγιάτσου) είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Κορσικής, Γαλλία. Βρίσκεται στο νομό της Νότιας Κορσικής. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, το Αζαξιό έχει 65.542 κατοίκους. To 1769 γεννήθηκε στη Κάσα Μπουόναπαρτε, στη πόλη, ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης. Η ετυμολογία του ονόματος δεν είναι γνωστή και μπορεί να προέρχεται από το μύθικο ήρωα Αίαντα. Σε βυζαντινές πηγές του 600 μ.Χ. αναφέρεται ως Αγιάτιο, δείχνοντας ότι ίσως προέρχεται από ελληνική λέξη.

Αιάκειο
Σημαία Σφραγίδα Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	Νότια Κορσική
Γεωγραφική υπαγωγή	Κορσική
• Δήμαρχος του Αζαξιό	Λωράν Μαρκανζελί (από 2014)[1]
Ταχυδρομικός κώδικας	20000[2], 20167[2] και 20090[2]
Κωδικός Κοινότητας	2A004[3]
Πληθυσμός	73.822 (1  Ιανουαρίου 2021)[4]
Έκταση	82,03 km²[5]
Υψόμετρο	38 μέτρα, 0 μέτρο[6] και 787 μέτρα[6]
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Αιάκειο
Ιστότοπος	http://www.ajaccio.fr[7]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Γεωγραφία

Το Αζαξιό βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Κορσικής, στις δυτικές ακτές του νησιού στη Μεσόγειο. Βρίσκεται περίπου 210 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της Μασσαλίας. Ο δήμος έχει έκταση 82,03 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μόνο ένα μικρό τμήμα του έχει αστικοποιηθεί. Η πόλη βρίσκεται στις βόρειες ακτές κόλπου του Αζαξιό, ανάμεσα στο ποταμό Γκρανοβά ανατολικά και τα νησιά Σανγκουιναίρ, τα οποία βρίσκονται στην είσοδο του κόλπου. Το νερό του ποταμού χρησιμοποιείται για την ύδρευση της πόλης. Τα προάστια αναπτύσσονται προς βορρά και ανατολή, μέσα στην κοιλάδα του Γκρανοβά. Στο υπόλοιπο δήμο, το τοπίο είναι φυσικό με πολλά δασωμένα βουνά. Στο δυτικό τμήμα του δήμου βρίσκονται αρκετές παραλίες. Το τοπίο είναι τραχύ προς τα δυτικά με βουνά που φτάνουν σε ύψος 790 μέτρων.

Το κλίμα της πόλης είναι μεσογειακό με κατά μέσο όρο 2.726 ώρες ηλιοφάνειας το χρόνο, αν και οι τοπικές κλιματικές συνθήκες διαφέρουν αρκετά μέσα στο δήμο, ιδίως ο βαθμός έκθεσης στον άνεμο και οι συνολικές κατακρημνίσεις. Η ετήσια βροχόπτωση είναι 645,6 χιλιοστά στο μετεωρολογικό σταθμό του Κάμπο ντελ'Όρο και 523,9 χιλιοστά στο Παρατά, το οποίο είναι το τρίτο πιο ξηρό μέρος στην ηπειρωτική Γαλλία.^[9] Το Αζαξιό κατέχει το ρεκόρ καταιγίδων για γαλλική πόλη τη περίοδο 1971-2001, με κατά μέσο όρο 39 ημέρες καταιγίδας κάθε χρόνο.^[10]

Ιστορία

Αρχαιότητα

Η πόλη δεν αναφέρεται από τον αρχαίο γεωγράφο Πτολεμαίο κατά τον δεύτερο αιώνα μ.Χ., παρά την παρουσία μιας κοντινής περιοχής που λέγεται Ουρκίνιον Κινάρκα. Αυτή θεωρείται ως περίοδος κατά την οποία άρχισε να αναπτύσσεται η πόλη. Σε αυτήν την περίοδο της ευημερίας στη λεκάνη της Μεσογείου (Pax Romana), ήταν αισθητή η ανάγκη για ένα μεγάλο λιμάνι στο οποίο μπορούν να κατασκευαστούν μεγάλα κτίρια (σημαντικά υποβρύχια αρχαιολογικά ευρήματα από ρωμαϊκά πλοία τείνουν να το επιβεβαιώσουν).

Περαιτέρω ανασκαφές που έγιναν πρόσφατα οδήγησαν στην ανακάλυψη σημαντικών παλαιοχριστιανικών ευρημάτων και δείχνουν ότι πιθανότατα το μέγεθος του οικισμού αυξήθηκε στο τέλος της αρχαιότητας και του πρώιμου Μεσαίωνα. Η πόλη ήταν σε κάθε περίπτωση αρκετά σημαντική ώστε να είναι έδρα επισκοπής, την οποία αναφέρει ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ το 591. Η πόλη ήταν τότε βορειότερα απ' ότι η τοποθεσία που επιλέχθηκε αργότερα από τους Γενουάτες, στη θέση των σημερινών γειτονιών Καστέλ Βέτσιο και Σαιν-Λουσί.

Μεσαίωνας και Γενουοκρατία

Γενοβέζικος πύργος

Είναι δεδομένο ότι από τον όγδοο αιώνα η πόλη, όπως και οι περισσότερες άλλες παράκτιες κοινότητες της Κορσικής εγκαταλείφθηκαν απότομα και σχεδόν εξαφανίστηκαν. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι ένα κάστρο και ένας καθεδρικός ναός ήταν ακόμα στη θέση τους το 1492 και ότι ο τελευταίος κατεδαφίστηκε το 1748.

Στο τέλος του δέκατου πέμπτου αιώνα, οι Γενουάτες, επιθυμώντας να ισχυροποιήσουν την κυριαρχία τους στα νότια του νησιού αποφάσισαν να ξαναχτίσουν την πόλη του Αζαξιό. Εξετάστηκαν αρκετές περιοχές, όπως το Πούα ντε λα Παρατά (δεν επιλέχθηκε επειδή είναι πολύ εκτεθειμένο στον αέρα), η αρχαία πόλη (που θεωρήθηκε ανθυγιεινή λόγω της εγγύτητας σε λίμνη) και, τέλος, η Πούντα ντέλλα Λέτσια, η οποία ήταν αυτή που επιλέχθηκε.

Οι εργασίες άρχισαν στις 21 Απριλίου 1492 με την κατασκευή ενός φρουρίου στο Κάπο ντι Πόλο. Ένα κάστρο σε μια χερσόνησο ενισχύθηκε και μετατράπηκε σε οχυρωμένη ακρόπολη τον 16ο αιώνα.^[11] Η πόλη αναπτύχθηκε ταχύτατα και κατέστη η διοικητική πρωτεύουσα της επαρχίας του Ω Ντελά Ντε Μονς (λίγο πολύ όσο η σημερινή Νότια Κορσική), ενώ η Μπαστιά παρέμεινε η πρωτεύουσα ολόκληρου του νησιού. Αρχικά κατοικούταν αποκλειστικά από Γενουάτες αποίκους, αλλά σιγά σιγά σε αυτήν εγκαταστάθηκαν και Κορσικανοί.

Ένωση με τη Γαλλία

Το Αζαξιό καταλήφθηκε από τους Γάλλους την περίοδο 1553 - 1559, και στη συνέχεια έγινε πάλι μέρος της Γαλλίας το 1769, μετά την ήττα του βασιλικού στρατού στο Μπόργκο τον Οκτώβριο του 1768 αλλά οι πατριώτες του Πασκουάλε Πάολι συνετρίβησαν το Μάιο του 1769 στο Πόντε Νόβου. Η πόλη κατέστη από τον Ναπολέοντα, ο οποίος γεννήθηκε σε αυτή, πρωτεύουσα του νησιού σε βάρος της Μπαστιά. Το Αζαξιό την ξεπέρασε σε πληθυσμό τον 19ο-20ό αιώνα.

Στο δέκατο ένατο αιώνα, το Αζαξιό ήταν δημοφιλές χειμερινό θέρετρο της υψηλής κοινωνίας της εποχής, ιδίως της αγγλικής, όπως το Μονακό, οι Κάννες και η Νίκαια.

Από τα μέσα του εικοστού αιώνα, το Αζαξιό έχει αναπτυχθεί σημαντικά. Η πόλη γνώρισε σημαντική αύξηση του πληθυσμού και της άναρχης αστικής εξάπλωσης. Σήμερα, η πρωτεύουσα της Κορσικής και κύρια πόλη του νησιού επιδιώκει να καθιερωθεί ως πραγματικό περιφερειακό κέντρο.

Γεγονότα

Δεδομένων των γεγονότων της τρομοκρατικής επίθεσης στη Γαλλία και εξαιτίας της αναπτυγμένης ισλαμοφοβίας ομάδα πολιτών επιτέθηκε κατά τεμένους της πόλης πετώντας στη φωτιά αντίτυπα του Κορανίου. Οι επιθέσεις και το κάψιμο των ιερών βιβλίων, ωστόσο, καταγράφτηκαν ως απάντηση στη νύχτα βίας που προηγήθηκε με τους μουσουλμάνους να διαμαρτύρονται για την αύξηση της ισλαμοφοβίας που έχει ενταθεί ιδιαίτερα μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι^[12]. Σύμφωνα με γαλλική ειδησεογραφική πηγή κάποιοι διαδηλωτές από ομάδα περίπου 600 ατόμων στο Αζαξιό (Corse-du-Sud), την Παρασκευή, 25 Δεκεμβρίου 2015 επιτέθηκαν σε μουσουλμανικό τέμενος και προσπάθησαν να κάψουν αντίτυπα του Κορανίου. Οι διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ενάντια στην παγίδευση και επίθεση εναντίον δύο πυροσβεστών και αστυνομικών την προηγουμένη σε πορεία διαμαρτυρίας μουσουλμάνων^[13].

Παραπομπές

1. Υπουργείο Εσωτερικών της Γαλλίας: French National Directory of Representatives. Ανακτήθηκε στις 15  Μαρτίου 2019.
2. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
3. Code officiel géographique. www.insee.fr/fr/information/4316069. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2020.
4. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
5. répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
6. répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement.ign.fr/83edtfdyqte031y0ra49d2e3/telechargement/inspire/RGC-2015-01$RGC2015/file/RGC2015.7z.
7. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2023.
8. ΔΟΜΗ: Αιάκειο
9. Météo France
10. MétéoFrance Αρχειοθετήθηκε 2010-08-24 στο Wayback Machine..
11. Histoire de la ville d'Ajaccio Αρχειοθετήθηκε 2014-02-15 στο Wayback Machine. Επίσημη ιστοσελίδα της πόλης (Γαλλικά)
12. «Τυφλή επίθεση όχλου εναντίον μουσουλμανικού τεμένους στην Κορσική». Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2015.
13. «Corse : ce que l'on sait du saccage d'une salle de prière musulmane à Ajaccio». Francetvinfo. 26 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2015.