Αλίντα Βάλι
Ιταλίδα ηθοποιός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η .(ιταλικά: Αλίντα Μαρία Λόρα, Αλτενμπούργκερ φον Μάρκενσταϊν-Φράουενμπεργκ 31 Μαΐου 1921 – 22 Απριλίου 2006), περισσότερο γνωστή με το καλλιτεχνικό της όνομα Αλίντα Βάλι (ιταλικά: Alida Valli), ήταν Ιταλίδα ηθοποιός που εμφανίστηκε σε περισσότερες από 100 ταινίες σε μια 70χρονη καριέρα, από τη δεκαετία του 1930 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του ιταλικού κινηματογράφου κατά τη διάρκεια της φασιστικής εποχής, κάποτε ονομάστηκε «η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο» από τον Μπενίτο Μουσολίνι, αλλά κατάφερε να συνεχίσει να έχει διεθνή επιτυχία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. [10] [11] Σύμφωνα με τον Φρεντερίκ Μιτεράν, η Βάλι ήταν η μόνη ηθοποιός στην Ευρώπη που συναγωνιζόταν τη Μαρλέν Ντίτριχ και την Γκρέτα Γκάρμπο.
Αλίντα Βάλι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Alida Valli (Ιταλικά) |
Γέννηση | 31 Μαΐου 1921[1][2][3] Πούλα |
Θάνατος | 22 Απριλίου 2006[4][1][2] Ρώμη[5][6] |
Τόπος ταφής | Κάμπο Βεράνο |
Κατοικία | Βασίλειο της Ιταλίας |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία (1946–2006) Βασίλειο της Ιταλίας (1921–1946) |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[7][8] |
Σπουδές | Πειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | τραγουδίστρια ηθοποιός θεάτρου ηθοποιός ταινιών |
Περίοδος ακμής | 1934 - 2002 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Giancarlo Zagni (έως 1969) Oscar De Mejo (1944–1952) |
Τέκνα | Carlo De Mejo |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | David di Donatello Award for Lifetime Achievement (1991) Gamajun International Award (1990)[9] |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Η Βάλι συνεργάστηκε με πολλούς σημαντικούς σκηνοθέτες τόσο στην Ιταλία όσο και στο εξωτερικό, όπως οι Άλφρεντ Χίτσκοκ (Υπόθεση Παραντάιν, 1947), Κάρολ Ριντ (Ο τρίτος άνθρωπος, 1949), Λουκίνο Βισκόντι (Έτσι τελείωσε μια μεγάλη αγάπη, 1954), Μικελάντζελο Αντονιόνι (Η κραυγή, 1957) Πιερ Πάολο Παζολίνι (Βασιλεύς Οιδίπους, ο γιις της μοίρας, 1967), Μάριο Μπάβα (Η Λίζα και ο Σατανάς, 1974), Μπερνάρντο Μπερτολούτσι (1900, 1976, Το φεγγάρι, 1979) και Ντάριο Αρτζέντο (Suspiria, 1977). Όσο ήταν εν ζωή, η Βάλι αναγορεύτηκε Ιππότης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας και έλαβε Χρυσό Λέοντα για τη συνολική της συνεισφορά στον κινηματογράφο στο Φεστιβάλ Βενετίας το 1997.