Αλβέρτος Α΄ του Βελγίου
ο τρίτος Βασιλιάς των Βέλγων / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλβέρτος Α΄ (Albert I, 8 Απριλίου 1875 - 17 Φεβρουαρίου 1934) ήταν βασιλιάς των Βέλγων (1909 - 1934), δεύτερος γιος και το πέμπτο παιδί του Φιλίππου, Κόμη της Φλάνδρας (τρίτου γιου του Λεοπόλδου Α΄ του Βελγίου) και της Μαρίας του Χοεντσόλλερν-Ζίγκμαρινγκεν.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αλβέρτος Α΄ | |
---|---|
Περίοδος | 23 Δεκεμβρίου 1909 – 17 Φεβρουαρίου 1934 |
Προκάτοχος | Λεοπόλδος Β΄ |
Διάδοχος | Λεοπόλδος Γ΄ |
Γέννηση | 8 Απριλίου 1875 Βρυξέλλες, Βέλγιο |
Θάνατος | 17 Φεβρουαρίου 1934 (58 ετών) Μαρς-λε-Νταμ, Ναμύρ, Βέλγιο |
Σύζυγος | Ελισάβετ της Βαυαρίας |
Επίγονοι | Λεοπόλδος Γ΄ του Βελγίου Κάρολος της Φλάνδρας Μαρία-Ιωσηφίνα |
Πλήρες όνομα | |
Αλβέρτος Λεοπόλδος Κλήμης Μαρία Μάιναρντ Γαλλικά: Albert Léopold Clément Marie Meinrad Γερμανικά: Albert Leopold Clemens Maria Meinrad Ολλανδικά: Albert Leopold Clemens Maria Meinrad | |
Οίκος | Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα |
Πατέρας | Πρίγκιπας Φίλιππος, κόμης της Φλάνδρας |
Μητέρα | Πριγκίπισσα Μαρία του Χοεντσόλερν-Ζιγκμαρίνγκεν |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Αν και τέταρτος αρχικά σε σειρά διαδοχής στον βελγικό θρόνο, λόγω των πρόωρων θανάτων του ξαδέλφου του και του μεγαλύτερου αδελφού του Βαλδουίνου, διαδέχθηκε ο ίδιος τον θείο του Λεοπόλδο Β΄. Αμέσως ταξίδευσε στο Βελγικό Κογκό,[1] που είχε προσαρτηθεί στο βασίλειο του Βελγίου από το 1908, όπου βρήκε τους γηγενείς κατοίκους σε άθλια κατάσταση λόγω των φρικαλεοτήτων του θείου του. Επιστρέφοντας στο Βέλγιο, κήρυξε μια σειρά από μέτρα για την προστασία του ντόπιου πληθυσμού και τον εκσυγχρονισμό της αφρικανικής χώρας.[2]