Αλεξάντερ Λερ
Γερμανός αξιωματικός της Luftwaffe / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλεξάντερ Λερ (μεταγραμματίζεται ενίοτε και ως Λαιρ) (γερμανικά: Alexander Löhr) (* 20 Μαΐου 1885, Τούρνου-Σεβερίν, Τρανσυλβανία, † 26 Φεβρουαρίου 1947 στο Βελιγράδι, Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας) ήταν Αυστριακός στρατιωτικός, ο οποίος υπήρξε ένας από τους δώδεκα στρατιωτικούς που έφτασαν στο βαθμό του Αρχιπτεράρχου στη Ναζιστική Γερμανία και επίσης αποδέκτης του Σταυρού των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού με Φύλλα Δρυός.
Αλεξάντερ Λερ | |
---|---|
Ψευδώνυμο | Σάσα[1] |
Γέννηση | 20 Μαΐου 1885 Τούρνου-Σεβερίν, Ρουμανία |
Θάνατος | 26 Φεβρουαρίου 1947 (ετών 61) Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία |
Χώρα | Αυστροουγγαρία (1906-1918) Πρώτη Αυστριακή Δημοκρατία (1919-1938) Ναζιστική Γερμανία ! Ναζιστική Γερμανία (1938-1945) |
Κλάδος | Αυστροουγγρικός Στρατός Αυστριακός Ομοσπονδιακός Στρατός Luftwaffe |
Εν ενεργεία | 1906-1945 |
Βαθμός | Αρχιπτέραρχος (Generaloberst) |
Διοικήσεις | 4ος Αεροπορικός Στόλος, Ομάδα Στρατιών «Ε» |
Μάχες/πόλεμοι | Α' Παγκόσμιος Πόλεμος
|
Τιμές | Σταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού με Φύλλα Δρυός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Γεννημένος στην Τρανσυλβανία από πατέρα Αυστριακό και μητέρα Ορθόδοξη Ρωσίδα, ο Λερ ακολούθησε σταδιοδρομία αξιωματικού και, αφού έλαβε μέρος σε μάχες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, συνεισέφερε σε σημαντικότατο βαθμό στη δημιουργία της Αεροπορικής Δύναμης της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Κατά το Μεσοπόλεμο αφιερώθηκε στην ανάπτυξη της αεροπορίας της Αυστριακής Δημοκρατίας, όντας ένθερμος υποστηρικτής του Όπλου αυτού, και τελικά έγινε Διοικητής της Αυστριακής Αεροπορικής Δύναμης. Μετά την ενσωμάτωση (Άνσλους) της Αυστρίας στη Ναζιστική Γερμανία ανέλαβε τα ηνία του 4ου Αεροπορικού Στόλου, με τον οποίο έλαβε μέρος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συμμετείχε ενεργά στην εκστρατεία της Πολωνίας (1939) όπου οι μονάδες του είχαν σημαντική συνεισφορά στη συντριβή της πολωνικής αεροπορικής δύναμης, αλλά και στο βομβαρδισμό της Βαρσοβίας. Κατά τη Βαλκανική Εκστρατεία (Απρίλιος 1941) διέταξε το βομβαρδισμό του απροστάτευτου Βελιγραδίου και κατόπιν του ανατέθηκε ο ρόλος της οργάνωσης των Γερμανικών δυνάμεων για την κατάληψη της Κρήτης, έχοντας προαχθεί σε Αρχιπτέραρχο στις 3 Μαΐου 1941.[Σημ. 1] Έλαβε επίσης μέρος στη γερμανική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση, όπου και διακρίθηκε επανειλημμένα.
Το καλοκαίρι του 1942 του ανατέθηκε η διοίκηση της 12ης Στρατιάς στα Βαλκάνια και ήταν ως τον Αύγουστο του 1943 Ανώτατος Διοικητής Νοτιοανατολής. Έπειτα έγινε επικεφαλής της Ομάδας Στρατιών «Ε» με έδρα τη Θεσσαλονίκη, απ' όπου διεύθυνε τον αφοπλισμό των ιταλικών στρατευμάτων, όπως και τη σφαγή της Μεραρχίας Άκουι στην Κεφαλλονιά, τον εκτοπισμό των Εβραίων της Ελλάδας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τη βίαιη καταπολέμηση των ανταρτών στη Σερβία, στην Ελλάδα, στο Μαυροβούνιο και στην Αλβανία.
Όταν η Ομάδα Στρατιών του αναγκάστηκε να υποχωρήσει από τα Βαλκάνια, ο Λερ κατάφερε, κάτω από αντίξοες συνθήκες, να οδηγήσει τα στρατεύματά του λίγα χιλιόμετρα πριν τα σύνορα της Αυστρίας, όπου οι άντρες του θα γλίτωναν την εξόντωση από τους Γιουγκοσλάβους παρτιζάνους (αντάρτες). Η άνευ όρων συνθηκολόγηση της Γερμανίας όμως (8 Μαΐου 1945) απαγόρευσε εκ των πραγμάτων τη φυγή των μονάδων του Λερ. Μετά από τις αποτυχημένες προσπάθειές του να συνεννοηθεί με τους Βρετανούς για να παραδώσει σε αυτούς τα στρατεύματά του, επέστρεψε από την ασφαλή Καρινθία όπου βρισκόταν και παραδόθηκε οικειοθελώς στους Γιουγκοσλάβους στο Μαριμπόρ της Σλοβενίας. Κρατήθηκε αιχμάλωτος για δύο χρόνια, οπότε δικάστηκε και καταδικάστηκε από γιουγκοσλαβικό δικαστήριο σε θάνατο για εγκλήματα πολέμου κατά αμάχων πολιτών στα Βαλκάνια. Μετά την απόρριψη της αίτησης χάριτος που υπέβαλε εκτελέστηκε στο Βελιγράδι μαζί με άλλους υψηλόβαθμους αξιωματικούς το Φεβρουάριο του 1947.