Αλεούτιες νήσοι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Αλεούτιες ή Αλεούτες[2] νήσοι (Αγγλικά: Aleutian Islands) είναι νησιωτικό τόξο το οποίο αποτελείται από 14 μεγάλα και 55 μικρότερα ηφαιστειακά νησιά.[1] Χωρίζουν το βόρειο Ειρηνικό στα νότια από τη Βερίγγειο θάλασσα στα βόρεια. Εκτείνονται σε απόσταση περίπου 2.500 χιλιομέτρων, από τη χερσόνησο της Αλάσκας μέχρι την Καμτσάτκα. Επειδή διασχίζουν τον 180ό μεσημβρινό είναι τόσο το ανατολικότερο, όσο και το δυτικότερο σημείο των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα νησιά ανήκουν σχεδόν όλα στη αμερικανική πολιτεία Αλάσκα, με την εξαίρεση των Νήσων του Κυβερνήτη (Κομαντόρσκι) που ανήκουν στη Ρωσία. Οι κύριες νησιωτικές ομάδες από τα ανατολικά προς τα δυτικά είναι τα νησιά Φοξ, τα νησιά των τεσσάρων βουνών, τα νησιά Αντρέανοφ, Ρατ, Νίαρ και Κομαντόρσκι. Τα νησιά έχουν ηφαιστειογενή προέλευση και ανήκουν στον Δακτύλιο της Φωτιάς του Ειρηνικού.
Aleutian Islands | |
---|---|
Τα νησιά των Τεσσάρων Βουνών | |
Γεωγραφία | |
Τοποθεσία | Βόρειος Ειρηνικός Ωκεανός |
Αριθμός νήσων | περίπου 300 |
Κύρια νησιά | Αττού, Ουναλάσκα, Ούμνακ, Μπέρινγκ |
Έκταση | 17.666 [1] km² |
Υψόμετρο | 2.857 μ |
Υψηλότερη κορυφή | Ηφαίστειο Σισάλντιν |
Χώρα | |
Πολιτεία/Περιφέρεια | Αλάσκα/Καμτσάτκα |
Μεγαλύτερη πόλη | Ουναλάσκα (πληθ. 4.283) |
Δημογραφικά | |
Πληθυσμός | 8.162 (ΗΠΑ) (απογραφής 2000) |
Εθνικότητες | Αλεούτιοι |
Σχετικά πολυμέσα |