Αλφόνσος ΙΓ΄ της Ισπανίας
βασιλιάς της Ισπανίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλφόνσος ΙΓ΄ (Alfonso XIII, 17 Μαΐου 1886 – 28 Φεβρουαρίου 1941) ήταν βασιλιάς της Ισπανίας, υστερότοκος γιος του Αλφόνσου ΙΒ΄ της Ισπανίας και της Μαρίας Χριστίνας των Αψβούργων-Λωρραίνης, κόρης του Καρόλου Φερδινάνδου, Αρχιδούκα της Αυστρίας.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αλφόνσος ΙΓ΄ | |
---|---|
Ο Αλφόνσος ΙΓ΄ το 1916 | |
Περίοδος | 17 Μαΐου 1886 - 14 Απριλίου 1931 |
Στέψη | 17 Μαΐου 1902 |
Προκάτοχος | Αλφόνσος ΙΒ΄ |
Διάδοχος | Χουάν Κάρλος Α΄ |
Γέννηση | 17 Μαΐου 1886 Μαδρίτη, Ισπανία |
Θάνατος | 28 Φεβρουαρίου 1941 Ρώμη, Βασίλειο της Ιταλίας |
Σύζυγος | Βικτώρια Ευγενία του Μπάττενμπεργκ |
Επίγονοι | Αλφόνσος των Αστουριών Χάιμε, δούκας της Σεγόβια Βεατρίκη της Ισπανίας Μαρία Χριστίνα της Ισπανίας Χουάν, Κόμης της Βαρκελώνης Γονθάλο |
Οίκος | Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας |
Πατέρας | Αλφόνσος ΙΒ΄ της Ισπανίας |
Μητέρα | Μαρία Χριστίνα της Αυστρίας |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Επί της βασιλείας του, η Ισπανία έχασε όλες τις κτήσεις της στην αμερικάνικη ήπειρο και τις Φιλιππίνες και ανέχτηκε την δικτατορική διακυβέρνηση του Μιγέλ Πρίμο ντε Ριβέρα που του κόστισε τον θρόνο. Αναμείχθηκε έντονα στην πολιτική, τόσο που μεταξύ των ετών 1902 - 1923 ανεβοκατέβηκαν 33 κυβερνήσεις.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αν και είχε ισχυρές συνδέσεις και με τις δύο πλευρές, προτίμησε να κρατήσει αυστηρή ουδετερότητα. Αργότερα έγινε χρήσιμος σε διπλωματικό επίπεδο σχετικά με τους αιχμαλώτους πολέμου και τις διαπραγματεύσεις μεταξύ τους. Έγινε προστάτης των γραμμάτων, των τεχνών, του τουρισμού, και το πιο αξιοσημείωτο, του αθλητισμού. Έκτισε το ιστορικό ξενοδοχείο Palace στην Μαδρίτη και πήρε υπό την προστασία του τις ιστορικές ποδοσφαιρικές ομάδες της εποχής του, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ρεάλ Σοσιεδάδ και η Ρεάλ Μπέτις.
Μετά την καταστολή του κινήματος του Ριβέρα οι δημοκρατικοί ανάγκασαν τον Αλφόνσο να προκηρύξει εκλογές που τις κέρδισαν (1930). Με δημοψήφισμα στην συνέχεια τον κήρυξαν έκπτωτο καταργώντας την μοναρχία, ανακηρύσσοντας την δημοκρατία, και αναγκάζοντας τον Αλφόνσο να εξοριστεί.
Από το 1936 έγινε και διεκδικητής του Γαλλικού Στέμματος από την πλευρά των Νομιμοφρόνων ως Αλφόνσος Α΄ μετά τον θάνατο του Αλφόνσου Καρόλου των Βουρβόνων, διεκδικητή ως Καρόλου ΙΒ΄. Στον τίτλο τον διαδέχθηκε ένας από τους γιούς του ο Ιάκωβος ως Ερρίκος ΣΤ΄.