Αλφόνσο Φαδρίκ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλφόνσο Φαδρίκ ή Αλφόνσος Φρειδερίκος της Σικελίας ή Αλφόνσος Φρειδερίκος της Αραγώνας (Ισπανικά : Alfonso Fadrique, μεταξύ 1290 και 1294 - 1338) μέλος του Οίκου της Βαρκελώνης ήταν κόμης των Σαλώνων (1318 - 1338) και Γενικός βικάριος στο Δουκάτο των Αθηνών (1317 - 1330) και στο Δουκάτο Νέων Πατρών (1319 - 1330). Γεννημένος στην Κατάνια, ο Αλφόνσο Φαδρίκ ήταν νόθος γιος του Φρειδερίκου Β΄ της Σικελίας και της ερωμένης του Σιβίλλας Σομέλλα. Ο Ραμόν Μουντανέ στο Χρονικό του καταγράφει ότι η Καταλανική Εταιρεία μετά τη μάχη του Αλμυρού, είχε επιλέξει για αρχηγό της τον Ροζέ Ντελόρ, ο οποίος όμως σύντομα έθεσε την εταιρία και τις κτήσεις της στην Ελλάδα υπό το στέμμα του βασιλιά της Σικελίας, Φρειδερίκου Β'. Ο Φρειδερίκος όρισε επικεφαλής τον οκτάχρονο γιο του, Μανφρέδο, στέλνοντας όμως στην Ελλάδα αρχικά έναν επίτροπο, τον Βερεγγάριο Εστανιόλ, και μετά το θάνατο του τελευταίου τον Αλφόνσο Φεδρίκε, νόθο γιο του που είχε ανατραφεί στην Καταλονία και την Αραγώνα.[3]
Αλφόνσο Φαδρίκ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1294 Κατάνια |
Θάνατος | 1338 (αμφισβητούμενο)[1][2] ή Δεκαετία του 1330 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | γενικός βικάριος |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαρούλα της Βερόνα |
Τέκνα | Πέδρο Φαδρίκ Ιάκωβος Φαδρίκ Βονιφάτιος Φαδρίκ Ιωάννης Φαδρίκ Σιμόνα Φαδρίκ |
Γονείς | Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας και Σιβίλλα Σομέλλα |
Αδέλφια | Μαργαρίτα της Σικελίας Ελισάβετ της Σικελίας, δούκισσα της Βαυαρίας Κωνσταντία της Σικελίας, βασίλισσα της Κύπρου Γουλιέλμος Β΄ της Αραγωνίας Μανφρέδος της Αραγωνίας Πέτρος Β΄ της Σικελίας Ορλάνδος της Αραγωνίας Σαντσιόλο της Αραγωνίας Ιωάννης του Ραντάτσο |
Οικογένεια | Οίκος της Αραγωνίας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Τριτημόριος/α της Καρύστου βικάριος (1319–1338) βικάριος (1316–1338) |
Θυρεός | |
δεδομένα |