Ισπανός ποδοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αντρές Ινιέστα Λουχάν (ισπανικά: Andrés Iniesta Luján, γεννήθηκε 11 Μαΐου 1984) είναι Ισπανός ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται στην Εμιρέιτς ΚΣΚ ως μέσος. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους Ισπανούς παίκτες όλων των εποχών,[2] και από ορισμένους ως ένας από τους καλύτερους στη θέση του στην ποδοσφαιρική ιστορία.[3][4][5]
Το 2012 με την Ισπανία | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Προσωπικές πληροφορίες | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Αντρές Ινιέστα Λουχάν[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ημερ. γέννησης | 11 Μαΐου 1984 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Τόπος γέννησης | Φουεντεαλμπίγια, Ισπανία | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ύψος | 1,71 μ. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Θέση | Μέσος | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πληροφορίες συλλόγου | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ομάδα | Βίσελ Κόμπε | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Νούμερο φανέλας | 8 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ομάδες νέων | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1994–1996 | Αλμπαθέτε Μπαλομπιέ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1996–2001 | Μπαρτσελόνα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Επαγγελματική καριέρα* | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2001–2003 | Μπαρτσελόνα Β | 54 | (5) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2002–2018 | Μπαρτσελόνα | 442 | (35) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2018–2023 | Βίσελ Κόμπε | 113 | (21) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2023- | Εμιρέιτς ΚΣΚ | 8 | (2) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Εθνική ομάδα | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2000 | Ισπανία U15 | 2 | (0) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2000–2001 | Ισπανία U16 | 7 | (1) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2001 | Ισπανία U17 | 4 | (0) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2001–2002 | Ισπανία U19 | 7 | (1) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2003 | Ισπανία U20 | 7 | (3) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2003–2006 | Ισπανία U21 | 18 | (6) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2006–2018 | Ισπανία | 131 | (13) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2004–2005 | Καταλονία | 2 | (0) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Τίτλοι
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 2 Δεκεμβρίου 2023. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ξεκίνησε την καριέρα του μέσω της Λα Μασία, εντυπωσιάζοντας με τις ικανότητές του και έτσι έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα το 2002, σε ηλικία 18 ετών. Έχει στη συλλογή του 35 τρόπαια, που τον καθιστούν τον πιο επιτυχημένο Ισπανό ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Σε εθνικό επίπεδο, βοήθησε την ομάδα του να κατακτήσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008, παίζοντας σε κάθε παιχνίδι, όπως και αυτό του 2012. Ο Ινιέστα ήταν επίσης βασικό μέλος της εθνικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, σημειώνοντας το νικηφόρο γκολ στην παράταση εναντίον της Ολλανδίας.[6] Κέρδισε το βραβείο του καλύτερου παίκτη στην Ευρώπη το 2012 και ονομάστηκε καλύτερος παίκτης της IFFHS παγκόσμια το 2012 και το 2013.
Γεννήθηκε στις 11 Μαΐου του 1984 στο χωριό Φουεντεαλμπίγια της επαρχίας Αλμπαθέτε. Ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Αλμπαθέτε και στα 12 του εντοπίστηκε από το δίκτυο ανίχνευσης ταλέντων της Μπαρτσελόνα. Προσκλήθηκε στη Μασία, την ακαδημία νέων της ποδοσφαιρικής καταλονικής ομάδας.[7] Αν και ο συνεσταλμένος του χαρακτήρας εμπόδιζε τον αποχωρισμό από τους γονείς του, ο γνωστός των γονέων του προπονητής της ομάδας νέων, έπεισε την οικογένεια να ταξιδέψει στις εγκαταστάσεις της Μασία. Η κρίσιμη απόφαση ελήφθη και ο Αντρές, μακριά από τους γονείς του, εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη. Σύντομα ξεδίπλωνε και καλλιεργούσε το ταλέντο του, ενώ επέλεξε για πρότυπο τον μετέπειτα προπονητή του, Πεπ Γκουαρντιόλα.
Στις 29 Οκτωβρίου 2002 και σε ηλικία 18 ετών, έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα σε μια εκτός έδρας νίκη με 1–0 εναντίον της Κλαμπ Μπριζ στη φάση των ομίλων του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ. Τη σεζόν 2004–05, συμμετείχε σε 37 από τους 38 αγώνες πρωταθλήματος- περισσότερους από κάθε άλλο παίκτη- αν και 25 από αυτούς ήταν ως αλλαγή. Σκόραρε δύο φορές καθώς η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το πρωτάθλημα.[8] Την επόμενη χρονιά ο τραυματισμός του Τσάβι Ερνάντεθ του έδωσε μεγαλύτερη αγωνιστική παρουσία, και κατέκτησε το δεύτερο πρωτάθλημα καθώς και το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν, στον τελικό του οποίου αγωνίστηκε ως αλλαγή.[9] Η σεζόν 2007–08 αντιμετώπισε προβλήματα τραυματισμού αλλά στον κρίσιμο ημιτελικό με την Τσέλσι στο Στάμφορντ Μπριτζ ήταν αυτός που ισοφάρισε σε 1–1 δίνοντας την πρόκριση στον τελικό που έληξε με νίκη της Μπαρτσελόνα. Ο Ινιέστα ισοφάρισε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, με σουτ με το εξωτερικό του δεξιού του ποδιού. εξασφαλίζοντας την ισοπαλία εκτός έδρας.[10] Η καταλανική ομάδα στον πρώτο αγώνα στο Καμπ Νόου ήταν εξαιρετικά δραστήρια επιθετικά αλλά η αγγλική ομάδα κράτησε το 0–0 με πρωτόγνωρη, για τα αγγλικά δεδομένα, αμυντική τακτική. Στον τελικό παρείχε την ασίστ στο πρώτο γκολ στο τελικό 2–0 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.[11]
Παρέμεινε ως βασικό στέλεχος της Μπαρτσελόνα που κέρδισε δύο ιστορικά τρέμπλ το 2009 και το 2015. Στην πρώτη χρονιά η συνεισφορά του ήταν περιορισμένη έχοντας αρκετούς τραυματισμούς και υποτροπές που τον οδήγησαν σε αρκετές εμφανίσεις ως αναπληρωματικός.[12] Το 2015 ήταν ο καλύτερος παίκτης του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ με αντίπαλο τη Γιουβέντους στο τελικό 3–1.[13] Με τον ισπανικό σύλλογο κατέκτησε 9 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 5 Κύπελλο Ισπανίας, 4 Τσάμπιονς Λιγκ, 2 Διεθνή Κύπελλα Συλλόγων, 5 Σούπερ Καπ Ισπανίας και 2 Σούπερ Καπ Ευρώπης.[7]
Σε διεθνές επίπεδο, ο Ινέιστα άρχισε να παίζει για την Ισπανία στις μικρές ομάδες. Πρωταγωνίστησε στο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 17 ετών το 2001, αν και η ήττα με 4–2 από την Αργεντινή, οδήγησε την Ισπανία να αποκλείεται στη φάση των ομίλων. Ήταν ένας από τους κορυφαίους παίκτες στο Παγκόσμιο Κύπελλο Κ-20 δύο χρόνια αργότερα, βοηθώντας στην κατάκτηση της δεύτερης θέσης πίσω από τη Βραζιλία.[14] Στις 27 Μαΐου 2006, μπήκε ως αλλαγή σε αγώνα με αντίπαλο τη Ρωσίας.[15] Λειτουργώντας ως παίκτης ομάδας συχνά δημιουργούσε ευκαιρίες για γκολ για άλλους, σε ένα τρόπο παιχνιδιού που βασίστηκε στην κατοχή της μπάλας από την ομάδα και τη χαρακτήρισε στην μετέπειτα θριαμβευτική της πορεία. Ήταν καθοριστικός στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008. Ήταν το μόνο μέλος της ομάδας που ξεκίνησε σε κάθε παιχνίδι, και αναδείχθηκε παίκτης του αγώνα στον ημιτελικό με τη Ρωσία.[14][16]
Ο Ινιέστα σημείωσε το νικητήριο γκολ για την Ισπανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στον τελικό εναντίον της Ολλανδίας στο 116ο λεπτό, κερδίζοντας τον τίτλο του παίκτη του αγώνα, στο ίσως πιο σημαντικό γκολ στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου.[17][18] Τη ίδια χρονιά ήταν δεύτερος στην ψηφοφορία της Χρυσής Μπάλας ΦΙΦΑ σε μια επιλογή που παραμένει αμφιλεγόμενη με το νικητή Λιονέλ Μέσι να συγκεντρώνει το χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορία του θεσμού.[19][20][21] Ο Ινέιστα ψηφίστηκε καλύτερος παίκτης στη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2012, όπου η Ισπανία θριάμβευσε εναντίον της Ιταλίας στον τελικό. Η Ισπανία έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που κατέκτησε δύο συνεχόμενους τίτλους, συχνά θεωρούμενη ως η καλύτερη στην ιστορία της χώρας.[22][23][24] Και στις δύο ευρωπαϊκές διοργανώσεις συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα τους, ενώ το 2012 ήταν και πολυτιμότερος παίκτης.[25][26] Οι διακρίσεις συνεχίστηκαν όταν ο Ινιέστα αναδείχθηκε ο καλύτερος παίκτης της ΟΥΕΦΑ στην Ευρώπη για το 2011–12. Το καταπληκτικό σερί της Ισπανίας έληξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, όπου η ομάδα έχασε εύκολα τα δύο πρώτα παιχνίδια της και αποκλείστηκε από τη διοργάνωση. Μετά από απογοητευτικούς αποκλεισμούς για την Ισπανία στο 16ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, ο Ινέιστα αποχώρησε από το διεθνές ποδόσφαιρο με ανακοίνωση την 1 Ιουλίου του 2018 ανακοίνωση πως αποσύρεται από την εθνική ομάδα έχοντας 131 συμμετοχές.[25][15] Το 2016 σε διαδικτυακή ψηφοφορία της UEFA με συμμετοχή 3,5 εκατομμυρίων ατόμων επιλέχθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα στην ιστορία της διοργάνωσης.[27]
Εθνική ομάδα | Έτος | Συμμ. | Γκολ |
---|---|---|---|
Ισπανία | 2006 | 8 | 0 |
2007 | 12 | 4 | |
2008 | 14 | 1 | |
2009 | 15 | 3 | |
2010 | 5 | 0 | |
2011 | 9 | 1 | |
2012 | 14 | 1 | |
2013 | 17 | 0 | |
2014 | 8 | 1 | |
2015 | 5 | 1 | |
2016 | 8 | 0 | |
2017 | 8 | 1 | |
2018 | 8 | 0 | |
Σύνολο | 131 | 13 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.