Αππιανός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αππιανός (Αππιανός Αλεξανδρεύς) ήταν Ρωμαίος ιστορικός ελληνικής καταγωγής. Γεννήθηκε γύρω στο 95 στην Αλεξάνδρεια. Ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας. Ανέλαβε διοικητικά αξιώματα στη γενέτειρα του και αργότερα, εγκατεστημένος στη Ρώμη, άσκησε καθήκοντα συνηγόρου σε δίκες ενώπιον των αυτοκρατόρων και προάχθηκε μετά το 147 σε αυτοκρατορικό επίτροπο στην Αίγυπτο. Πέθανε περίπου το 165.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αππιανός | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ἀππιανός Ἀλεξανδρεύς (Αρχαία Ελληνικά) |
Γέννηση | 95 (περίπου) Αλεξάνδρεια |
Θάνατος | 165 (περίπου)[1][2] Ρώμη |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα αρχαία ελληνικά[3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιστορικός συγγραφέας[4] δικηγόρος δημόσιος υπάλληλος[5] |
Αξιοσημείωτο έργο | Ρωμαϊκά |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Procurator |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Έγραψε τη ρωμαϊκή ιστορία από την εποχή του Αινεία μέχρι τις μέρες του, με τίτλο Ρωμαϊκά. Το έργο του αποτελείται από 24 βιβλία. Διαίρεσε την ιστορία κατά έθνη με τη χρονολογική σειρά που κατακτήθηκαν από τους Ρωμαίους. Η μόνη εξαίρεση είναι τα βιβλιά 13-17 που αναφέρονται στους εμφυλίους πολέμους.
Οι τίτλοι των βιβλίων του είναι[6]:
- 1. Βασιλικά (εποχή των βασιλέων)
- 2. Ιταλική
- 3. Σαυνιτική
- 4. Κελτική
- 5. Σικελική και Νησιωτική
- 6. Ιβηρική
- 7. Αννιβαϊκή
- 8. Λιβυκή: α.Καρχηδονική και β.Νομαδική (Νουμιδική)
- 9. α.Μακεδονική και β.Ιλλυρική
- 10. Ελληνική και Ιωνική
- 11. α.Συριακή και β.Παρθική[7]
- 12. Μιθριδάτειος
- 13-17. Ρωμαϊκοί εμφύλιοι
- 18-21. Αιγυπτιακή
- 22. Εκατονταετία
- 23. Δακική
- 24. Αράβιος
Από αυτά σώζονται ολόκληρα τα 6, 7, 8α, 9β, 11α, 12, 13-17. Αποσπάσματα σώζονται από τα 1, 2, 3, 4, 5, 8β, 9α, 24. Δεν σώζονται τα 10, 11β, 18-21, 22, 23.