Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος
αρχιεπίσκοπος Αθηνών / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιάκωβος, κατά κόσμον Γεώργιος Βαβανάτσος (22 Ιουνίου 1895, Γαλαξίδι -, 25 Οκτωβρίου 1984, Σαλαμίνα) υπήρξε ένας από τους πλέον σημαίνοντες και αμφιλεγόμενους Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος μέσα στον 20ό αιώνα. Διετέλεσε πρώτος Μητροπολίτης της νεοσύστατης Μητρόπολης Αττικής και Μεγαρίδος, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος και Πρόεδρος της Μητρόπολης Αττικής.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ιάκωβος Βαβανάτσος | |
---|---|
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος | |
Από | 13 Ιανουαρίου 1962 |
Έως | 25 Ιανουαρίου 1962 |
Προκάτοχος | Θεόκλητος Β΄ |
Διάδοχος | Χρυσόστομος Β΄ |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 11 Ιουνίου 1895 Γαλαξίδι, Ελλάδα |
Θάνατος | 25 Οκτωβρίου 1984 (89 ετών) Σαλαμίνα, Αττική, Ελλάδα |
Εθνικότητα | Ελληνική |
Δόγμα | Ορθόδοξη Εκκλησία |
Πρώην τίτλος | Επίσκοπος Χριστουπόλεως (1935-1936) Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος (1936-1962) Πρόεδρος Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος (1962-1968) |
Η προσωπική του πορεία υπήρξε παράλληλη της ιστορίας της Ορθόδοξης Ελλαδικής Εκκλησίας από τη δεκαετία του 1930 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Προοδευτικός και ρηξικέλευθος ιεράρχης, βρέθηκε αντιμέτωπος με τις δύο μεγάλες δικτατορίες της 4ης Αυγούστου 1936 και της 21ης Απριλίου 1967 και διώχθηκε από τα στελέχη τους. Την περίοδο της Κατοχής ανέπτυξε πολυποίκιλη εθνική και ανθρωπιστική δράση, ενώ και κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο κατάφερε να επεκτείνει την ποιμαντική του μέριμνα επάνω από τις διαχωριστικές πολιτικές γραμμές.
Η υπόθεση της εκλογής και της πτώσης του από τη θέση του προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος υπήρξε μείγμα παρασκηνιακής δράσης πολιτικών, εκκλησιαστικών και παρεκκλησιαστικών παραγόντων. Παρά την αμφισβήτηση, που δέχθηκε στο σύντομο διάστημα της παραμονής του στον αρχιεπισκοπικό θώκο και την έντονη κριτική και πολεμική, που του ασκήθηκε πριν και μετά την παραίτησή του, παρέμεινε σημείο αναφοράς των εκκλησιαστικών εξελίξεων έως και τη Μεταπολίτευση. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος έγραψε για τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο μετά την εκδημία του :