Αφθώδης στοματίτιδα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η αφθώδης στοματίτιδα (ονομάζεται επίσης υποτροπιάζουσα αφθώδης στοματίτιδα, επαναλαμβανόμενες από του στόματος άφθες ή υποτροπιάζουσα αφθώδης εξέλκωση, αρχαία ελληνικά: ἄφθα άφθες, «στοματικό έλκος») είναι μια συχνή πάθηση που χαρακτηρίζεται από την επαναλαμβανόμενη διαδικασία σχηματισμού των καλοήθων και μη μεταδοτικών στοματικών ελκών (άφθες) σε κατά τα άλλα υγιή άτομα.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αφθώδης στοματίτιδα | |
---|---|
Ειδικότητα | Στοματολογία και δερματολογία |
Ταξινόμηση | |
ICD-10 | K12.0 |
ICD-9 | 528.2 |
MedlinePlus | 000998 |
eMedicine | ent/700 derm/486 ped/2672 |
MeSH | D013281 |
Η αιτία δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά περιλαμβάνει μια κυτταρική ανοσολογική απόκριση Τ κυττάρων που πυροδοτείται από μία ποικιλία παραγόντων. Διαφορετικά άτομα έχουν διαφορετικά ερεθίσματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν διατροφικές ελλείψεις, τοπικό τραύμα, στρες, ορμονικές επιδράσεις, αλλεργίες, η γενετική προδιάθεση ή άλλους παράγοντες.
Αυτά τα έλκη εμφανίζονται περιοδικά και μπορεί να θεραπεύονται εντελώς μεταξύ των επιθέσεων. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τα επιμέρους έλκη διαρκούν περίπου 7-10 ημέρες, και τα επεισόδια εξέλκωσης συμβαίνουν 3-6 φορές ανά έτος. Στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζονται μη κερατινοποιημένες επιθηλιακές επιφάνειες στο στόμα (δηλαδή οπουδήποτε εκτός από το συνημμένο ούλα, τη σκληρή υπερώα και τη ράχη της γλώσσας), αν και οι πιο σοβαρές μορφές, οι οποίες είναι λιγότερο συχνές, μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν κερατινίωση επιθηλιακών επιφανειών. Τα συμπτώματα ποικίλλουν από μια μικρή ενόχληση που μπορεί να εμφανίζεται με το φαγητό και το ποτό. Οι σοβαρές μορφές μπορεί να είναι εξουθενωτικές, προκαλώντας ακόμη και η απώλεια βάρους οφειλόμενη στον υποσιτισμό.Η κατάσταση είναι πολύ συχνή, επηρεάζοντας περίπου 20% του γενικού πληθυσμού σε κάποιο βαθμό. Η έναρξη είναι συχνά κατά τη διάρκεια της παιδικής ή εφηβικής ηλικίας, και η κατάσταση διαρκεί συνήθως για αρκετά χρόνια πριν σταδιακά εξαφανιστεί. Δεν υπάρχει θεραπεία, και οι μέθοδοι αντιμετώπισης στοχεύουν στην αντιμετώπιση του πόνου, τη μείωση του χρόνου επούλωσης και την μείωση της συχνότητας των επεισοδίων του έλκους.