Βακούφι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το βακούφι (αραβικά: وقف) είναι δωρεά, συνήθως κτηματική, η οποία παραχωρείται σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, για μουσουλμανικούς θρησκευτικούς ή φιλανθρωπικούς σκοπούς, χωρίς πρόθεση ανάκτησης των περιουσιακών στοιχείων.[1][2] Η δωρεά περιουσιακών στοιχείων μπορεί να κατέχεται από φιλανθρωπικό ίδρυμα. Το πρόσωπο που κάνει τη δωρεά είναι γνωστό ως waqif, δωρητής. Στο οθωμανικό δίκαιο και αργότερα υπό τη Βρετανική Εντολή της Παλαιστίνης, το βακούφι ορίστηκε ως επικαρπία κρατικής γης (ή περιουσίας) της οποίας τα κρατικά έσοδα είναι εξασφαλισμένα σε ευσεβή ιδρύματα.[3] Αν και βασίζεται σε αρκετά χαντίθ και παρουσιάζει στοιχεία παρόμοια με τις πρακτικές των προϊσλαμικών πολιτισμών, φαίνεται ότι η συγκεκριμένη πλήρης ισλαμική νομική μορφή της περιουσίας που ονομάζεται βακούφι χρονολογείται από τον 9ο αιώνα μ.Χ.