Βερζήτες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Βερζήτες (σλαβομακεδονικά: Брсјаци) είναι μία σλαβική φυλή η οποία κατέφθασε κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα στα εδάφη της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας και εποίκησε τις σημερινές πόλεις της Αχρίδας, Καβανταρτσίου, Πρίλαπου, Μοναστηρίου και Δίβρης[1] και όλη την περιοχή που αυτές περιβάλλουν, έως και την πόλη των Σκοπίων[2]. Οι Βυζαντινοί συγγραφείς άρχισαν να αποκαλούν αυτήν την περιοχή Σκλαβηνία.
Οι Βερζήτες, μαζί με τους Σαγουδάτες και τους Στρουμιάνους κ.ά., είναι μια τις σλαβικές φυλές που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας κατά την κάθοδο των σλάβων στα Βαλκάνια και στα εδάφη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η αρχική κοιτίδα των Βερζητών ήταν η δυτική Τσεχία και η νοτιοδυτική Πολωνία[3].
Έως και σήμερα οι σλάβοι Βερζήτες αυτοαποκαλούνται Μπρσιάτσοι (Брсјаци), αποτελούν την μεγαλύτερη ομάδα μεταξύ των σλαβομακεδόνων στη Βόρεια Μακεδονία και κατοικούν στα αρχικά σημεία εγκατάστασεις τους. Η διάλεκτος της γλώσσας που μιλούν έγινε η βάση για τη δημιουργία της σλαβομακεδονικής γλώσσας.