Βλαδίσλαος Β΄ της Ουγγαρίας
βασιλιάς της Βοημίας και της Ουγγαρίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Βλαδίσλαος Β΄, γνωστός και ως Vladislav,[4][5]Władysław[6] ή Wladislas[6] (Ουγγρικά: II. Ulászló, 1 Μαρτίου 1456 – 13 Μαρτίου 1516), ήταν Βασιλιάς της Βοημίας από το 1471 ως το 1516 και Βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας από το 1490 έως το 1516. Ως πρωτότοκος γιος του Καζίμιρ Δ΄ της Πολωνίας αναμενόταν να κληρονομήσει την Πολωνία και τη Λιθουανία. Ο Γεώργιος Ποντιέμπραντυ ο Χουσίτης ηγεμόνας της Βοημίας, προσφέρθηκε να κάνει το Βλαδίσλαο διάδοχό του το 1468, γιατί χρειαζόταν την υποστήριξη του Καζίμιρ Δ΄ εναντίον των επαναστατημένων Καθολικών ευγενών και του συμμάχου τους Ματθία Κορβίνου, βασιλιά της Ουγγαρίας. Η Δίαιτα της Βοημίας εξέλεξε το Βλαδίσλαο βασιλιά μετά το θάνατο του Γεώργιου, αλλά μπόρεσε να κυβερνήσει μόνο την κυρίως Βοημία, επειδή ο Ματθίας (τον οποίο οι Καθολικοί ευγενείς είχαν εκλέξει βασιλιά) κατέλαβε τη Μοραβία, τη Σιλεσία και τη Λουσατία. Ο Βλαδίσλαος προσπάθησε να ανακαταλάβει τις τέσσερις επαρχίες με τη βοήθεια του πατέρα του, αλλά ο Ματθίας τους απώθησε.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Βλαδίσλαος και ο Ματθίας μοιράστηκαν τις Χώρες του Στέμματος της Βοημίας με την Ειρήνη του Όλομουτς το 1479. Οι τάξεις του βασιλείου είχαν ενισχύσει τη θέση τους κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ των δύο βασιλιάδων. Οι προσπάθειες του Βλαδίσλαου να προωθήσει τους Καθολικούς προκάλεσαν εξέγερση στην Πράγα και σε άλλες πόλεις το 1483, αναγκάζοντάς τον να αναγνωρίσει την κυριαρχία των Χουσίτες Χουσιτών στις δημοτικές συνελεύσεις. Η Δίαιτα επιβεβαίωσε το δικαίωμα των ευγενών και των αστών της Βοημίας να προσχωρούν ελεύθερα είτε στο Χουσιτισμό είτε στον Καθολικισμό το 1485. Οταν ο Ματθίας Κορβίνος κατέλαβε τα Δουκάτα της Σιλεσίας για να τα παραχωρήσει στο νόθο γιο του Ιωάννη Κορβίνο, ο Βλαδίσλαος έκανε νέες συμμαχίες εναντίον του στα τέλη της δεκαετίας του 1480.
Ο Βλαδίσλαος (η μητέρα του οποίου Ελισάβετ των Αψβούργων, ήταν αδελφή του προκατόχου του Ματθία) διεκδίκησε την Ουγγαρία μετά το θάνατο του Ματθία. Η Δίαιτα της Ουγγαρίας τον εξέλεξε βασιλιά όταν οι υποστηρικτές του νίκησαν τον Ιωάννη Κορβίνο. Οι άλλοι δύο διεκδικητές, ο Μαξιμιλιανός των Αψβούργων και ο αδερφός του Βλαδισλάου Ιωάννης Αλβέρτος, εισέβαλαν στην Ουγγαρία, αλλά δεν μπόρεσαν να πετύχουν στις επιδιώξεις τους και έκαναν ειρήνη με το Βλαδίσλαο το 1491. Εγκαταστάθηκε στη Βούδα, δίνοντας τη δυνατότητα στις Τάξεις της Βοημίας, της Μοραβίας, της Σιλεσίας και της Λουσατίας να αναλάβουν πλήρως την κρατική διοίκηση. Όπως προηγουμένως στη Βοημία, έτσι και στην Ουγγαρία, ο Βλαδίσλαος ενέκρινε πάντα τις αποφάσεις του Βασιλικού Συμβουλίου, εξ ου και το ουγγρικό παρατσούκλι του Dobzse László (στα τσέχικα král Dobře, στα λατινικά rex Bene – «Kαλός Βασιλιάς»). Λόγω των παραχωρήσεων που είχε κάνει πριν από την εκλογή του το βασιλικό θησαυροφυλάκιο δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα μόνιμο στρατό και ο Μαύρος Στρατός του Ματθία Κορβίνου διαλύθηκε μετά από μια εξέγερση, αν και οι Οθωμανοί έκαναν τακτικές επιδρομές στα νότια σύνορα και μετά το 1493 προσάρτησαν ακόμη και εδάφη της Κροατίας.