Βραδύπορα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η συνομοταξία των Βραδυπόρων (Tardigrada) αποτελείται από μικρά, αρθρωτά ζώα, συγγενικά με τα Αρθρόποδα. Περιγράφηκαν για πρώτη φορά από τον Γερμανό ζωολόγο Γιόχαν Εφραίμ Γκαίζε στα 1773 ως kleiner Wasserbär (μικρές αρκούδες του νερού). Το όνομα Tardigrada στα λατινικά σημαίνει "αυτά που περπατούν αργά" και τους δόθηκε από τον Λάτζαρο Σπαλαντζάνι το 1777. Τα μεγαλύτερα μπορεί να φτάσουν σε μέγεθος και το 1,5 χιλιοστό, ενώ τα μικρότερα έχουν μέγεθος κάτω από 0,1 mm. Το μήκος των προνυμφών, μόλις βγουν από τα αβγά, μπορεί να είναι μικρότερο από 0,05 mm.
Βραδύπορα (Tardigrade) Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων: Πρώϊμη Κάμβρια έως σύγχρονη[1] | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Το βραδύπορο Hypsibius dujardini | ||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||
| ||||||||
Τάξεις | ||||||||
| ||||||||
Έχουν καταγραφεί περισσότερα από χίλια είδη βραδυπόρων. Απαντώνται σε όλο τον κόσμο, από τις κορυφές των Ιμαλαΐων (πάνω από τα 6.000 μέτρα υψόμετρο) ως τα βάθη της θάλασσας (κάτω από 4.000 μέτρα βάθος) και από τις πολικές περιοχές έως τον Ισημερινό.
Το πιο κοινό μέρος όπου κανείς θα βρει βραδύπορα είναι πάνω στα βρύα και τις λειχήνες. Άλλα περιβάλλοντα στα οποία συνήθως ζουν είναι οι αμμόλοφοι, οι παραλίες, το χώμα, καθώς και τα ιζήματα της θάλλασας ή των ποταμών, όπου απαντώνται αρκετά συχνά (έως και 25.000 ανά λίτρο). Ένας εύκολος τρόπος να βρει κανείς βραδύπορα είναι να βυθίσει ένα βρύο σε νερό πηγής.[2]
Τα βραδύπορα μπορούν να επιβιώσουν σε περιβάλλοντα που θα σκότωναν οποιoδήποτε άλλο ζώο. Παραμένουν ζωντανά σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν,[3] αλλά και στους 151 °C, μπορούν να αντέξουν χίλιες φορές περισσότερη ακτινοβολία από όλα τα άλλα ζώα,[4] και να ζήσουν σχεδόν μια δεκαετία χωρίς νερό καθώς και σε κενό όπως αυτό του διαστήματος.