Βραχυκυκλωτήρας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο βραχυκυκλωτήρας (αγγλ. jumper, προφ. τζάμπερ) είναι μικρό ηλεκτρονικό εξάρτημα που χρησιμοποιείται στο βραχυκύκλωμα δύο ή περισσότερων σημείων (όπως π.χ. ακίδων για τζάμπερ, δηλ. jumper pins) σε ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα. Η χρήση του είναι διαδεδομένη στα τυπωμένα κυκλώματα, όπως οι μητρικές πλακέτες και οι κάρτες επέκτασης των υπολογιστών. Στην ελληνική καθημερινή τεχνική ορολογία έχει επικρατήσει ο όρος τζαμπεράκι, λόγω του μικρού μεγέθους του εξαρτήματος.
Το εξάρτημα αποτελείται από έναν αγώγιμο μεταλλικό σκελετό ο οποίος περιβάλλεται από πλαστική σκληρή μόνωση, συνήθως μαύρου χρώματος. Συνήθως κατασκευάζεται για jumper pins με διαχωριστική απόσταση 0.1 ίντσες (0.254 εκ.) ή 2 χιλιοστά. Το μέγιστο ρεύμα που μπορεί να περάσει από ένα τζάμπερ είναι της τάξης των 2 ή 2.5 Ampere. Ο αγώγιμος σκελετός κατασκευάζεται από διάφορα υλικά, με επικάλυψη από χρυσό ή κασσίτερο. Η επικάλυψη χρυσού (gold plating) είναι σημαντικά ανθεκτικότερη στην οξείδωση.[1]
Τα jumper pins, δηλαδή οι ακίδες στις οποίες τοποθετούνται οι βραχυκυκλωτήρες, είναι οργανωμένα σε ένα ή περισσότερα ζεύγη. Συχνά αυτές οι ακίδες προέρχονται από τον διαχωρισμό μεγάλων ακιδοσειρών (pin headers).[1]