Ο Ουίλλιαμ Γιούαρτ Γκλάντστοουν (William Ewart Gladstone, 29 Δεκεμβρίου 1809 – 19 Μαΐου 1898, στην παλαιά ελληνική βιβλιογραφία ως Ουίλλιαμ Γλάδστων) ήταν διαπρεπής Άγγλος πολιτικός του Φιλελεύθερου Κόμματος που διετέλεσε Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου. Διακρίθηκε για τη ρητορική του δεινότητα και τον φιλελληνισμό του. Ήταν επίσης εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας και μέλος της Βασιλικής Στατιστικής Εταιρείας.
|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Γρήγορες Πληροφορίες Ο Εντιμότατος Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, Γενικές πληροφορίες ...
Ο Εντιμότατος Γουίλιαμ Γκλάντστοουν |
---|
|
Γενικές πληροφορίες |
---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | William Ewart Gladstone (Αγγλικά) |
---|
Γέννηση | 29 Δεκεμβρίου 1809 (specified date of both Julian and Gregorian calendar)[1][2][3] Λίβερπουλ[4] |
---|
Θάνατος | 19 Μαΐου 1898 (unspecified calendar, assumed Gregorian)[4][2][3] Κάστρο Χάουαρντεν |
---|
Τόπος ταφής | Αββαείο του Ουέστμινστερ[5][6] |
---|
Ψευδώνυμο | Scrutator[7] |
---|
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας Ηνωμένο Βασίλειο[8] |
---|
Θρησκεία | Αγγλικανική Εκκλησία |
---|
Εκπαίδευση και γλώσσες |
---|
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[9] |
---|
Σπουδές | Κράιστ Τσερτς Κολέγιο Ήτον (1821–1827)[5] |
---|
Πληροφορίες ασχολίας |
---|
Ιδιότητα | πολιτικός[10] διπλωμάτης στατιστικολόγος συγγραφέας[11] |
---|
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου |
---|
Πολιτική τοποθέτηση |
---|
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Συντηρητικό Κόμμα, Τόρις και Φιλελεύθερο Κόμμα |
---|
Οικογένεια |
---|
Σύζυγος | Κατερίν Γκλάντστοουν (1839–άγνωστη τιμή)[5][12][13] |
---|
Τέκνα | Ουίλιαμ Χένρι Γκλάντστοουν[12][14] Μαίρη Γκλάντστοουν[12] Χένρι Γκλάντστοουν[12] Χέρμπερτ Τζον Γκλάντστοουν[12] Helen Gladstone[12] Agnes Gladstone[15] Stephen Edward Gladstone[15][4] Catherine Jessy Gladstone[15][12] |
---|
Γονείς | Τζον Γκλάντστοουν[5][12] και Anne MacKenzie Robertson[15][12] |
---|
Αδέλφια | John Gladstone |
---|
Αξιώματα και βραβεύσεις |
---|
Αξίωμα | Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1886–1892, Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου) Υπουργός των Οικονομικών της Μεγάλης Βρετανίας (1880–1882) Άρχοντας της ιδιωτικής σφραγίδας (1892–1894) Υπουργός Πολέμου και Αποικιών Πρόεδρος της Επιτροπής Εμπορίου (1843–1845) μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1892–1894) Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (Φεβρουάριος 1886 – Ιουλίου 1886) Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1880–1885) Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1868–1874) μέλος της 25ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1892–1895, Midlothian)[16] μέλος της 24ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1886–1892, Midlothian)[16] μέλος της 24ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (Ιουλίου 1886 – Αύγουστος 1886, Leith Burghs)[17] μέλος της 23ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1885–1886, Midlothian)[16] μέλος της 22ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1880–1885, Midlothian)[16] μέλος της 21ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1874–1880, Greenwich)[16] μέλος της 20ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1868–1874, Greenwich)[16] μέλος της 19ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1865–1868, South Lancashire)[16] μέλος της 18ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1859–1865, Oxford University)[16] μέλος της 17ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1857–1859, Oxford University)[16] μέλος της 16ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1852–1857, Oxford University)[16] μέλος της 15ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1847–1852, Oxford University)[16] μέλος της 14ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1841–1845, Newark) μέλος της 13ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1837–1841, Newark)[16] μέλος της 12ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1835–1837, Newark)[16] μέλος της 11ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1832–1834, Newark)[16] Lord High Commissioner of the Ionian Islands (Ιανουάριος 1859 – Φεβρουάριος 1859) μέλος της 22ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (Μάρτιος 1880 – Μαΐου 1880, Leeds)[18] president of the Royal Statistical Society (1867–1869)[19] Leader of the House of Commons (1865–1866)[20] Leader of the House of Commons (1868–1874)[20] Leader of the House of Commons (1880–1885)[20] Leader of the House of Commons (Φεβρουάριος 1886 – Ιουλίου 1886)[20] Leader of the House of Commons (1892–1894)[20] Άρχοντας της ιδιωτικής σφραγίδας (Φεβρουάριος 1886 – Ιουλίου 1886)[21] Άρχοντας της ιδιωτικής σφραγίδας (1892–1894)[21] Vice-President of the Board of Trade Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1866–1868, Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου) Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1874–1875, Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου) Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1885–1886, Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου) |
---|
Βραβεύσεις | Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας (1881)[5] |
---|
Υπογραφή |
---|
|
Σχετικά πολυμέσα |
δεδομένα |
Κλείσιμο
Το 1834 έγινε δεύτερος Λόρδος Θησαυροφύλακας και το 1835 Υφυπουργός Αποικιών, οπότε τάχθηκε επανειλημμένα υπέρ της κατάργησης της δουλείας στις αποικίες. Το 1862, ως Υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Πάλμερστον, ψήφισε υπέρ της ενώσεως των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα. Το 1867 διαδέχθηκε τον Λόρδο Ράσσελ στην αρχηγία του κόμματος των Φιλελευθέρων και το 1868 σχημάτισε την πρώτη υπό την προεδρία του κυβέρνηση, οπότε και κατάφερε να ψηφιστεί νόμος για τον χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος.
Παραιτήθηκε το 1873 κατόπιν απορρίψεως ενός νομοσχεδίου του και δεν έπαψε να παρακολουθεί τα πολιτικά γεγονότα, επιτιθέμενος με δριμύτητα κατά της φιλοτουρκικής πολιτικής του Μπέντζαμιν Ντισραέλι. Κατά τη διάρκεια των εκλογών του 1880, με πλειοψηφία κέρδισε τις εκλογές και έγινε για δεύτερη φορά πρωθυπουργός. Έτσι πέτυχε να σταλεί στο Βερολίνο για τη συνδιάσκεψη, η οποία τελικά θα έδινε τη Θεσσαλία στην Ελλάδα, το 1881.
Το 1886 σχημάτισε την τρίτη του κυβέρνηση με πρόγραμμα τη χορήγηση πλήρους αυτονομίας στην Ιρλανδία. Επειδή η Βουλή καταψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο, έγιναν εκλογές το 1892, οι οποίες τον έφεραν για τέταρτη φορά στη θέση του πρωθυπουργού. Το νομοσχέδιο του ψηφίστηκε από την Βουλή, αλλά απορρίφθηκε από την Βουλή των Λόρδων. Τελικά, ο Γκλάντστοουν παραιτήθηκε οριστικά από την πολιτική το 1893, οπότε και ασχολήθηκε με τη μετάφραση των Ωδών του Ορατίου και άλλων συγγραφέων.