Δασεία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η δασεία ( ῾ ) είναι το ένα από τα δύο πνεύματα στο πολυτονικό σύστημα γραφής της ελληνικής γλώσσας. Χρησιμοποιήθηκε κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους για να δηλώσει τον ήχο [h] (βλ. ΔΦΑ) στην αρχή των λέξεων. Το άλλο πνεύμα είναι η ψιλή (᾿) και χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει την απουσία δάσυνσης, του [h] δηλαδή. Η δασεία, όπως και η ψιλή, σημειώνεται επάνω από τα φωνηεντικά γράμματα και το γράμμα ρω. Αν η λέξη ξεκινάει από δίφθογγο σημειώνεται επάνω από το δεύτερο φωνήεν του διφθόγγου. Σε μερικές εκδόσεις η δασεία μαζί με μια ψιλή σημειώνονται πάνω από το διπλό <ρ> που βρίσκεται στη μέση και όχι στην αρχή της λέξης π.χ. Καλλιῤῥόη.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |