Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1966
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision του 1966 ήταν η 11η έκδοση του ετήσιου Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision. Έλαβε χώρα τις 5 Μαρτίου 1966 στην πόλη του Λουξεμβούργου του Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, μετά τη νίκη της Φρανς Γκαλ στο διαγωνισμό του 1965 στη Νάπολη της Ιταλίας με το τραγούδι "Poupée de cire, poupée de son". Ήταν η δεύτερη φορά που το Λουξεμβούργο διοργάνωνε το διαγωνισμό, μετά το διαγωνισμό του 1961. Ο διαγωνισμός διεξήχθη στη Villa Louvigny και τον παρουσίασε η Ζοσιάν Σεν.
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1966 | |
---|---|
Ημερομηνίες | |
Τελικός | 5 Μαρτίου 1966 |
Διοργάνωση | |
Χώρος διεξαγωγής | Villa Louvigny Πόλη του Λουξεμβούργου, Λουξεμβούργο |
Παρουσιαστές | Ζοσιάν Σεν (Josiane Chen) |
Μουσική διεύθυνση | Ζαν Ροντερές |
Σκηνοθέτης |
|
Εκτελεστικός επόπτης | Κλίφορντ Μπράουν |
Διοργανωτής | Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion (CLT) |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Ενδιάμεση πράξη | Les Haricots Rouges |
Συμμετέχοντες | |
Αριθμός συμμετοχών | 18 |
Πρώτη εμφάνιση | Καμία |
Επιστρέφουν | Καμία |
Αποχωρούν | Καμία |
Συμμετέχουσες χώρες Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1966
| |
Ψηφοφορία | |
Μηδέν βαθμοί | |
Νικητής |
|
← 1965 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 1967 → |
Δεκαοκτώ χώρες συμμετείχαν στο διαγωνισμό. Όλες οι χώρες που συμμετείχαν στην έκδοση του 1965, συμμετείχαν επίσης φέτος.
Νικήτρια χώρα αναδείχθηκε η Αυστρία με το τραγούδι "Merci, Chérie" του Ούντο Γιούργκενς (σε στίχους δικούς του και του Τόμας Χέρμπιγκερ), το οποίο ήταν στα γερμανικά.[1] Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Αυστρίας - και η τρίτη συνεχόμενη συμμετοχή του Ούντο Γιούργκενς - στο διαγωνισμό. Αυτό ήταν επίσης το πρώτο τραγούδι που κέρδισε στα Γερμανικά. Αυτός ο διαγωνισμός σημειώνεται επίσης για τα ιστορικά αποτελέσματα για πολλές χώρες. Η Αυστρία ήρθε πρώτη, η Σουηδία που ήρθε δεύτερη, η Νορβηγία που ήρθε τρίτη και το Βέλγιο που ήρθε τέταρτο, πέτυχαν τα καλύτερα αποτελέσματα μέχρι τότε, μερικά από τα οποία θα ισχύουν για αρκετές δεκαετίες. Αντίθετα, οι παραδοσιακές "υπερδυνάμεις" της Eurovision μέχρι εκείνη τη στιγμή, όπως η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιταλία, πέτυχαν μέχρι στιγμής το χειρότερο αποτέλεσμα τους, με το ευρύ κοινό στις προαναφερθείσες χώρες να ανταποκρίνεται σε αυτά τα αποτελέσματα με κάποια ανησυχία.
Ο κανονισμός για το τραγούδι να εκτελείται αποκλειστικά σε μία από τις εθνικές γλώσσες μιας χώρας θεσμοθετήθηκε σε αυτόν το διαγωνισμό, πιθανόν εξαιτίας της συμμετοχής του Βασιλείου της Σουηδίας στο διαγωνισμό του 1965 με αγγλόγλωσσο τραγούδι.[2]