Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004 ήταν η 49η έκδοση του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision. Πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας, μετά τη νίκη της Σερτάμπ Ερενέρ στο διαγωνισμό του 2003 με το τραγούδι "Everyway That I Can" στη Ρίγα της Λετονίας. Με τη διοργάνωση να αναλαμβάνουν η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) και η Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (TRT), ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Abdi İpekçi Arena και, για πρώτη φορά, αποτελούταν από έναν ημιτελικό στις 12 Μαΐου και τον τελικό στις 15 Μαΐου 2004.[1] Τα δύο ζωντανά σόου παρουσίασαν οι Κόρχαν Αμπάι και Μελτέμ Τζούμπουλ. Ήταν η πρώτη φορά που ο διαγωνισμός διεξήχθη στην Τουρκία, 29 χρόνια μετά το ντεμπούτο της χώρας και ήταν επίσης η πρώτη φορά μετά τον διαγωνισμό του 1998 στο Μπέρμιγχαμ που δεν φιλοξενήθηκε στην πρωτεύουσα της διοργανώτριας χώρας. Αυτή ήταν η μόνη έκδοση του διαγωνισμού που φιλοξενήθηκε σε πόλη διαφορετική από την πρωτεύουσα της διοργανώτριας χώρας τον 21ο αιώνα, έως ότου η Γερμανία επέλεξε το Ντίσελντορφ ως πόλη υποδοχής για την έκδοση του 2011.
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004 | |
---|---|
Under The Same Sky | |
Ημερομηνίες | |
Ημιτελικός | 12 Μαΐου 2004 |
Τελικός | 15 Μαΐου 2004 |
Διοργάνωση | |
Χώρος διεξαγωγής | Abdi İpekçi Arena Κωνσταντινούπολη, Τουρκία |
Παρουσιαστές |
|
Σκηνοθέτης | Σβέν Στοζάνκοβιτς |
Εκτελεστικός επόπτης | Σβάντε Στοκσέλιους |
Εκτελεστικός παραγωγός | Μπουλέντ Οσμά |
Διοργανωτής | Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (TRT) |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Έναρξη διαγωνισμού | Σερτάμπ Ερενέρ |
Ενδιάμεση πράξη |
|
Συμμετέχοντες | |
Αριθμός συμμετοχών | 36 |
Πρώτη εμφάνιση | |
Επιστρέφουν | |
Αποχωρούν | Κανένας |
Συμμετέχουσες χώρες Χώρες που δεν πέρασαν στον τελικό Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 2004
| |
Ψηφοφορία | |
Σύστημα ψηφοφορίας | Κάθε χώρα δίνει 12, 10, 8 έως 1 βαθμούς στα 10 αγαπημένα της τραγούδια |
Μηδέν βαθμοί |
|
Νικητής | |
← 2003 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 2005 → |
Ήταν ο πρώτος διαγωνισμός της Eurovision που λάμβανε χώρα σε μια διηπειρωτική χώρα και πόλη, σε μια χώρα με την πλειονότητα να είναι Μουσουλμάνοι και σε μια Τουρκόγλωσση χώρα.
Τριάντα έξι χώρες συμμετείχαν στο διαγωνισμό, προσπερνώντας το ρεκόρ των είκοσι έξι στην προηγούμενη έκδοση. Η Αλβανία, η Ανδόρρα, η Λευκορωσία και η Σερβία και Μαυροβούνιο συμμετείχαν για πρώτη φορά εκείνη τη χρονιά. Το παλιό σύστημα υποβιβασμού αντικαταστάθηκε με ημιτελικό. Αυτό έγινε για να εξυπηρετήσει τον αυξανόμενο αριθμό χωρών που ήθελαν να συμμετάσχουν. Η νέα μορφή επέτρεψε σε όλες τις χώρες να συμμετέχουν κάθε χρόνο, αντί να αναγκάζονται να απέχουν σύμφωνα με τους κανόνες υποβιβασμού, που ήταν το πρότυπο από το 1994. Εξαιτίας αυτού, η Δανία, η Ελβετία, η Λιθουανία, το Μονακό, η Βόρεια Μακεδονία και η Φινλανδία, επέστρεψαν όλοι στο διαγωνισμό.
Νικήτρια αναδείχθηκε η Ουκρανία με το "Wild Dances", ερμηνευμένο από τη Ρουσλάνα και γραμμένο από την ίδια και τον Ολεξάντερ Ξενοφόντοφ (το σύζυγο της). Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Ουκρανίας στο διαγωνισμό, 1 χρόνο μετά το ντεμπούτο της. Η Σερβία και Μαυροβούνιο, η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κύπρος ολοκλήρωσαν την πρώτη πεντάδα, αντίστοιχα. Αυτή ήταν και η τρίτη συνεχής χρονιά στην οποία το διαγωνισμό κέρδισε μια γυναίκα, ερμηνεύοντας ένα τραγούδι που αποτελείται τουλάχιστον εν μέρει από τον εαυτό της (που ήταν οι δύο προηγούμενες Marie N και Σερτάμπ Ερενέρ, οι οποίες συνυπέγραψαν τα τραγούδια τους για το 2002 και 2003). Εκείνη η χρονιά ήταν η πρώτη φορά που μια μη νικηφόρα συμμετοχή σημείωσε πάνω από 200 βαθμούς. Πριν από αυτόν τον διαγωνισμό, μόνο οι νικητήριες συμμετοχές το 1994 και το 1997 κατάφεραν να σκοράρουν πάνω από 200 βαθμούς. Σε αυτό το διαγωνισμό, τα τραγούδια που τερμάτισαν στην πρώτη τριάδα πήραν πάνω από 200 βαθμούς. Κυκλοφόρησε ένα επίσημο CD και, για πρώτη φορά, ολόκληρος ο διαγωνισμός κυκλοφόρησε σε DVD που περιελάμβανε τον ημιτελικό και τον τελικό.