Δουκάτο της Λωρραίνης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Δουκάτο της Λωρραίνης (959-1766) (γαλλικά: Lorraine, γερμανικά: Lothringen), ήταν ένα δουκάτο το οποίο αντιστοιχούσε περίπου με τη σημερινή περιοχή της Λωρραίνης στη βορειοανατολική Γαλλία. Η πρωτεύουσά του ήταν η Νανσί.
Ιδρύθηκε το 959 ως αποτέλεσμα του διαχωρισμού του βασιλείου της Λοθαριγγίας σε δύο ξεχωριστά δουκάτα: αυτό της Κάτω Λωρραίνης και αυτό της Άνω Λωρραίνης, και τα δύο δουκάτα όντας το δυτικό μέρος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το δουκάτο της Κάτω Λωρραίνης γρήγορα διαλύθηκε, ενώ το δουκάτο της Άνω Λωρραίνης έγινε γνωστό απλά ως Δουκάτο της Λωρραίνης. Το Δουκάτο της Λωρραίνης έχασε πολλές περιοχές, όπως τις Τρεις Επισκοπές (Μετς, Τουλ, Βερντέν) ή την Κομητεία του Μπαρ, και το εποφθαλμιούσαν και το είχαν καταλάβει για σύντομο χρονικό διάστημα οι Δούκες της Βουργουνδίας και οι Βασιλείς της Γαλλίας.
Το 1737 το Δουκάτο δόθηκε στον πρώην βασιλιά της Πολωνίας Στανισλάβ Α΄ ο οποίος είχε χάσει τον θρόνο του ως συνέπεια του Πολέμου της Πολωνικής Διαδοχής, με τη συμφωνία ότι με τον θάνατό του θα περιερχόταν στο Γαλλικό Στέμμα. Όταν ο Στανισλάβ πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου 1766, η Λωρραίνη προσαρτήθηκε από τη Γαλλία, και αναδιοργανώθηκε ως επαρχία.