From Wikipedia, the free encyclopedia
Η κυβέρνηση της Λιθουανίας έχει προβλέψει για τις εθνοτικές μειονότητες από το 1918. Μια σημαντική εβραϊκή ομάδα που υπήρχε μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σχεδόν εξαλείφθηκε στο Ολοκαύτωμα. Η απογραφή του 2011 έδειξε ότι το 15,8% των κατοίκων ανήκε σε εθνοτικές μειονότητες: οι δύο μεγαλύτερες ομάδες ήταν οι Πολωνοί και οι Ρώσοι, αν και τα ποσοστά είχαν μειωθεί από την ανεξαρτησία το 1989. Άλλες μειονότητες περιλαμβάνουν τους Σαμογιτιανούς - δεν κατατάσσονται στην απογραφή - και τους ιστορικής σημασίας λετονόφωνους Κουρσενιέκους.
Από το 1918 έως το 1924, δύο υπουργεία ήταν ειδικά αφιερωμένα στις εθνοτικές μειονότητες, το Υπουργείο Λευκορωσικών Υποθέσεων και το Υπουργείο Εβραϊκών Υποθέσεων.
Στις 12 Μαΐου 1922, υπογράφηκε στη Γενεύη μια Διακήρυξη σχετικά με την προστασία των μειονοτήτων στη Λιθουανία υπό την αιγίδα της Κοινωνίας των Εθνών. Το άρθρο 1 της όριζε ότι «Οι διατάξεις της παρούσας Διακήρυξης αναγνωρίζονται ως θεμελιώδεις νόμοι της Λιθουανίας και κανένας νόμος, κανονισμός ή επίσημη ενέργεια δεν θα έρχεται σε σύγκρουση ή παρεμβολή με αυτούς τους όρους, ούτε θα υπερισχύει κανένας νόμος, κανονισμός ή επίσημη ενέργεια τώρα ή στο μέλλον πάνω από αυτές».[1]
Υπήρχε μια σημαντική εβραϊκή κοινότητα στη Λιθουανία πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μια εισροή Εβραίων από την κατεχόμενη από τους Ναζί Πολωνία το 1941 αύξησε αυτόν τον πληθυσμό στο μέγιστο των σχεδόν 250.000. Ωστόσο, μέχρι το 1944, η συντριπτική πλειοψηφία αυτού του πληθυσμού είχε δολοφονηθεί, εκτοπιστεί ή σταλεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το 1989, ψηφίστηκε νόμος για τις εθνικές μειονότητες και ιδρύθηκε Επιτροπή Εθνοτήτων για την κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Λιθουανίας.[2] Το 1999, μετονομάστηκε σε Τμήμα Εθνοτικών Μειονοτήτων και Μεταναστών.
Η Σύμβαση Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης υπογράφηκε την 1η Φεβρουαρίου 1995 και επικυρώθηκε στις 23 Μαρτίου 2000. Τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2000.[3] Αρκετοί άλλοι εθνικοί νόμοι έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τις μειονότητες, π.χ. ο νόμος περί κρατικών γλωσσών (1995) και ο νόμος για την εκπαίδευση (1991, που τροποποιήθηκε το 2003).[4]
Σύμφωνα με την απογραφή που διενεργήθηκε το 2011, περίπου το 15,8% του πληθυσμού της Λιθουανίας αποτελούνταν από εθνικές μειονότητες:[5][6]
Εθνοτικές ομάδες | Συνολικός πληθυσμός | Σε σύγκριση με το συνολικό πληθυσμό, % |
---|---|---|
Σύνολο | 3.043.429 | 100 |
Λιθουανοί | 2.561.314 | 84,2 |
Πολωνοί | 200.317 | 6,6 |
Ρώσοι | 176.913 | 5,8 |
Λευκορώσοι | 36.227 | 1,2 |
Ουκρανοί | 16.423 | 0,5 |
Εβραίοι | 3.050 | 0.1 |
Τάταροι | 2.793 | 0,09 |
Γερμανοί | 2.418 | 0,07 |
Ρομά | 2.115 | 0,07 |
Λετονοί | 2.025 | 0,06 |
Αρμένιοι | 1.233 | 0,04 |
Μολδαβοί | 540 | 0,01 |
Αζέροι | 648 | 0,02 |
Κινέζοι | 500 | 0,015 |
Γεωργιανοί | 372 | 0,01 |
Εσθονοί | 314 | 0,01 |
Αφρικανοί | 264 | 0,01 |
Καραΐτες | 241 | 0,008 |
Βούλγαροι | 170 | 0,006 |
Τσουβάς | 164 | 0,005 |
Έλληνες | 159 | 0,005 |
Ουζμπέκοι | 157 | 0,005 |
Καζάχοι | 144 | 0,005 |
Οσσέτιοι | 119 | 0,004 |
Φινλανδοί | 109 | 0,004 |
Γάλλοι | 104 | 0,003 |
Κορεάτες | 67 | 0,002 |
Άλλοι | (2.356) | 0,1 |
Καμία απάντηση στο ζήτημα της εθνότητας | 32.978 | 1,1 |
Το ποσοστό των Λιθουανών έχει αυξηθεί από 79,6% το 1989 σε 83,5% το 2001. Το ποσοστό των Πολωνών μειώθηκε από 7,0% σε 6,7% και των Ρώσων από 9,4% σε 6,3%.[7]
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, στον Δήμο της Περιφέρειας Σάλτσινινκαϊ, καθώς και στην πόλη Βισάγκινας (η οποία απολαμβάνει ειδικό καθεστώς), οι Λιθουανοί είναι μειονότητα (10 και 15% αντίστοιχα).[8][9]
Οι ερωτηθέντες στις διάφορες απογραφές δεν έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν για την εθνότητα των Σαμογιτιανών. Αυτό αμφισβητήθηκε ενώπιον δικαστηρίου από την ένωση Žemaitē bova, īr ė būs («Σαμογιτιανοί ήταν, είναι και θα είναι»), η οποία επίσης ονομάστηκε Ž emaitiu soeiga, η οποία θεωρεί ότι αποτελεί παραβίαση του Συντάγματος, και ειδικότερα της διάταξης ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για την εθνικότητά του.[10] Σύμφωνα με τον Εγκίντιγιους Σκαρμπάλιους, τον ιδρυτή του Σαμογιτιανού Κόμματος, ενός νέου σαμογιτιανού αυτονομιστικού κόμματος που ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2008, οι Σαμογιτιανοί θα μπορούσαν να φτάσουν το 1 εκατομμύριο, αντιπροσωπεύοντας έτσι το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού της Λιθουανίας.[11][12]
Ενώ σήμερα οι Κουρσενιέκοι είναι μια σχεδόν εξαφανισμένη βαλτική εθνοτική ομάδα που ζει κατά μήκος του Χωρίσματος της Κουρονίας, το 1649 ο οικισμός Κουρσινίνκαϊ εκτεινόταν από το Μέμελ Κλάιπεντα έως το Ντάντσιχ (Γκντανσκ). Οι Κουρσενιέκοι τελικά αφομοιώθηκαν από τους Γερμανούς, εκτός από την Χώρισμα της Κουρονίας όπου μερικοί εξακολουθούν να ζουν. Οι Κουρσενιέκοι θεωρούνταν Λετονοί μέχρι μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Λετονία κέρδισε την ανεξαρτησία της από τη Ρωσική Αυτοκρατορία, μια θεώρηση βασισμένη σε γλωσσικά επιχειρήματα. Αυτό ήταν το σκεπτικό για τις διεκδικήσεις της Λετονίας σχετικά με το Χώρισμα της Κουρονίας, το Μέμελ και άλλα εδάφη της Ανατολικής Πρωσίας που αργότερα θα αποσύρονταν.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.