From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σλοβενία είναι Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Κατ' εξαίρεση μπορούν να ψηφίσουν και τα άτομα ηλικίας 16 και 17 ετών, αν εργάζονται.
Οι πιο πρόσφατες εκλογές διεξήχθησαν τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2017. Ο δεύτερος γύρος χαρακτηρίστηκε από πολύ χαμηλή συμμετοχή. Πρόεδρος επανεξελέγη με 53% ο Μπόρουτ Πάχορ.[1]
Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν σε 2 γύρους στις 11 Νοεμβρίου και 2 Δεκεμβρίου 2012, κέρδισε ο υποστηριζόμενος από τους Σοσιαλδημοκράτες Μπόρουτ Πάχορ επικρατώντας του Ντανίλο Τιρκ στο δεύτερο γύρο.[2]
Υποψήφιος | 1ος γύρος | 2ος γύρος | ||
---|---|---|---|---|
Ψήφοι | % | Ψήφοι | % | |
Μπόρουτ Πάχορ | 326.006 | 39,87 | 478.859 | 67,37 |
Ντανίλο Τιρκ | 293.429 | 35,88 | 231.971 | 32,63 |
Μίλαν Ζβερ | 198.337 | 24,25 | ||
Σύνολο έγκυρα | 817.772 | 98,69 | 710.830 | 97,95 |
Άκυρα/λευκά | 10.852 | 1,31 | 14.870 | 3,05 |
Σύνολο | 828.624 | 100 | 725.700 | 100 |
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/συμμετοχή | 1.711.779 | 48,41 | 1.711.097 | 42,41 |
Πηγή: Κυβέρνηση της Σλοβενίας |
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2008 διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές, για την εκλογή 90 μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων.[3] Στις εκλογές έλαβαν μέρος συνολικά 17 κόμματα.[4] Οι Σοσιαλδημοκράτες της Αντιπολίτευσης (SD) του Μπορούτ Πάχορ κέρδισαν τις εκλογές και σχημάτισαν κυβέρνηση με τα κόμματα Zares, Φιλελεύθερη Δημοκρατία της Σλοβενίας (LDS) και με το Δημοκρατικό Κόμμα των Συνταξιούχων της Σλοβενίας(DeSUS). Νέος πρωθυπουργός έγινε ο Μπόρουτ Πάχορ, στις 7 Νοεμβρίου του 2008, μετά την επικύρωση του διορισμού του (από το Κοινοβούλιο).
Κόμματα | Ψήφοι | % | Έδρες |
---|---|---|---|
Σοσιαλδημοκράτες (Socialni demokrati, SD) | 320.248 | 30,45 | 29 |
Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα (Slovenska demokratska stranka, SDS) | 307.735 | 29,26 | 28 |
Zares – νέα πολιτική (Zares – nova politika) | 98.526 | 9.37 | 9 |
Δημοκρατικό Κόμμα Συνταξιούχων της Σλοβενίας (Demokraticna stranka upokojencev Slovenije, DeSUS) | 78.353 | 7,45 | 7 |
Σλοβενικό Εθνικό Κόμμα (Slovenska nacionalna stranka, SNS) | 56.832 | 5,40 | 5 |
Σλοβενικό Λαϊκό Κόμμα και Κόμμα Νεολαίας της Σλοβενίας (Slovenska ljudska stranka in Stranka mladih Slovenije, SLS+SMS) | 54.809 | 5,21 | 5 |
Φιλελεύθερη Δημοκρατία της Σλοβενίας (Liberalna demokracija Slovenije, LDS) | 54.771 | 5,21 | 5 |
Νέα Σλοβενία – Χριστιανικό Λαϊκό Κόμμα (Nova Slovenija – Kršcanska ljudska stranka,
NSi) |
35.774 | 3,40 | — |
Lipa | 19.068 | 1,81 | — |
Λίστα για τη Δικαιοσύνη και την Ανάπτυξη (Lista za pravičnost in razvoj, LPR) | 5.897 | 0,56 | — |
Πράσινοι της Σλοβενίας (Zeleni Slovenije) | 5.366 | 0,51 | — |
Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (Krščanska demokratska stranka, KDS) | 4.724 | 0,45 | — |
Λίστα για Καθαρό Πόσιμο Νερό (Lista za čisto pitno vodo, LZČPV) | 4.140 | 0,39 | — |
Κόμμα του Λαού της Σλοβενίας (Stranka slovenskega naroda, SSN) | 2.629 | 0,25 | — |
Πράσινος Συνασπισμός: Κόμμα Οικολόγων και Πράσινη Πρόοδος (Zelena koalicija: Zelena stranke in zeleni progres, ZP) | 2.230 | 0,21 | — |
Σλοβενία Μπροστά (Naprej Slovenija, NPR) | 475 | 0,05 | — |
Ακακίες (Akacije) | 249 | 0,02 | — |
Ουγγρικές και ιταλικές εθνικές κοινότητες | — | — | 2 |
Έγκυρα ψηφοδέλτια | 1.051.827 | 100,00 | 90 |
Σύνολο ψηφοδελτίων (συμμετοχή 63,10%) | 1.056.593 | ||
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι | |||
Πηγή: volitve.gov.si | |||
Το νεοσύστατο κόμμα Θετική Σλοβενία του δημάρχου της Λιουμπλιάνα Ζόραν Γιάνκοβιτς κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 4 Δεκεμβρίου 2011.[5] Ήταν οι πρώτες πρόωρες εκλογές στην ιστορία της χώρας. Δεύτερο ήρθε το κόμμα του Γιάνεζ Γιάνσα, ο οποίος επανήλθε στην πρωθυπουργία και ανέλαβε (Φεβρουάριος 2012) επικεφαλής κυβέρνησης συνασπισμού, απαρτιζόμενου από 5 κόμματα.
Κόμματα | Ψήφοι | % | Έδρες |
---|---|---|---|
Θετική Σλοβενία (Lista Zorana Jankovića – Pozitivna Slovenija, LZJ-PS) | 314.273 | 28,51 | 28 |
Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα (Slovenska demokratska stranka, SDS) | 288.719 | 26,19 | 26 |
Σοσιαλδημοκράτες (Socialni demokrati, SD) | 115.952 | 10,52 | 10 |
Λίστα Πολιτών του Γκρεγκόρ Βιράντ (Državljanska lista Gregorja Viranta, LGV) | 92.282 | 8,37 | 8 |
Δημοκρατικό Κόμμα των Συνταξιούχων της Σλοβενίας (Demokraticna stranka upokojencev Slovenije, DeSUS) | 76.853 | 6,97 | 6 |
Σλοβενικό Κόμμα του Λαού (Slovenska ljudska stranka, SLS) | 75.311 | 6,83 | 6 |
Νέα Σλοβενία – Χριστιανικό Κόμμα του Λαού (Nova Slovenija – Kršcanska ljudska stranka, NSi) | 53.758 | 4,88 | 4 |
Ουγγρικές και ιταλικές εθνικές κοινότητες | 4.534 | — | 2 |
Έγκυρα ψηφοδέλτια | 1.102.256 | 100,00 | 90 |
Σύνολο ψήφων (συμμετοχή 65,60%) | 1.121.573 | ||
Εγγεγραμμένοι | 1.709.692 | ||
Πηγή: volitve.gov.si |
Εκλογές διεξήχθησαν πρόωρα στις 13 Ιουλίου 2014. Το νέο κεντρώο Κόμμα του Μίρο Τσεράρ κατήγαγε μεγάλη νίκη με αμφότερα τα σοσιαλδημοκρατικά και τα κεντροδεξιά κόμματα να υφίστανται τη χειρότερη ήττα στην ιστορία τους, ενώ οι νικητές των προηγούμενων εκλογών, η Θετική Σλοβενία, απέτυχαν να εισέλθουν στη Βουλή.[6]
Στις 22 Ιουνίου του 2008 διεξήχθη δημοψήφισμα για τη σύσταση 13 επαρχιών στη χώρα. Μόνο το 10,9% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων έλαβε μέρος, ωστόσο στις 12 από τις συνολικά 13 προτεινόμενες επαρχίες το εκλογικό σώμα τάχθηκε υπέρ της σύστασης, με εξαίρεση την κεντρική Σλοβενία. Η Αντιπολίτευση επέκρινε την κυβέρνηση που προώθησε το δημοψήφισμα καλώντας σε αποχή και στηλίτευσε το μεγάλο αριθμό των επαρχιών.[7]
Σε δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στις 6 Ιουνίου 2010 υπερψηφίστηκε με 51,5% η συμφωνία με την Κροατία, για τη διευθέτηση με διεθνή διαιτησία των συνοριακών διαφορών τους που χρονολογούνται από το 1991.[8] Η σχετική συμφωνία είχε εγκριθεί από το κοινοβούλιο στις 19 Απριλίου 2010. Η συμφωνία καταψηφίστηκε στο δημοψήφισμα από το 48,52% των ψηφοφόρων.[9]
Ένα ακόμα δημοψήφισμα [10][11] για την αλλαγή του νόμου που διέπει τα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα διεξήχθη χωρίς επιτυχία στις 12 Δεκεμβρίου 2010. Η προσέλευση ήταν πολύ χαμηλή.[12][13] Η πρόταση για νέα νομοθεσία που αφορά τα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα απορρίφθηκε με 72,6% έναντι 27,3% που το ενέκριναν. Η συμμετοχή ήταν της τάξης του 14,65%.[14]
Στις 5 Ιουνίου 2011 διεξήχθησαν 3 δημοψηφίσματα, που αφορούσαν:
Σε δημοψήφισμα που έγινε στις 25 Μαρτίου 2012 οι πολίτες κλήθηκαν να ψηφίσουν για μιά πρόταση της κυβέρνησης για έναν νέο Οικογενειακό Κώδικα (που προέβλεπε μεταξύ άλλων σύμφωνο συμβίωσης για τα ζευγάρια ΛΟΑΤ και αλλα δικαιώματα εκτός από την υιοθεσία και την απαγόρευση των σωματικών ποινών σε παιδιά).Τα συντηρητικά κόμματα και η καθολική εκκλησία ζήτησαν από τον κόσμο να ψηφίσει όχι,ενώ παρέμβαση υπέρ του όχι έκανε και ο Πάπας.Αντίθετα η κυβέρνηση με την στήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης υποστήριξαν το ναι.Οι πολίτες τάχθηκαν εναντίον του συμφώνου συμβίωσης με ποσοστό 54,55% έναντι 45,45% που τάχθηκαν υπέρ.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το σύμφωνο συμβίωσης να μην εισαχθεί στην νομοθεσία του κράτους και να αποσυρθεί.[18]
Στις 8 Ιουνίου 2014 οι πολίτες ρωτήθηκαν για το αν συμφωνούσαν να αναθεωρηθεί ο νόμος για τα εθνικά αρχεία που εγκρίθηκε τον Ιανουάριο του 2014. Το σχετικό δημοψήφισμα ξεκίνησε έπειτα από πρόταση της βουλευτή του Σλοβενικού Δημοκρατικού Κόμματος, Έβα Ιργκλ με τη συλλογή 40.000 υπογραφών από το κόμμα.[19]
Η πρόταση για αλλαγές καταψηφίστηκε από το 67% των ψηφοφόρων, παρότι το δημοψήφισμα ακυρώθηκε εξαιτίας χαμηλής συμμετοχής (κάτω από 20%). Η αναθεώρηση θα σήμαινε ότι θα γίνονταν ανώνυμα τα προσωπικά στοιχεία των ατόμων που εργάζονται και των θυμάτων των μυστικών υπηρεσιών στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία.[20]
Επιλογή | Ψήφοι | % |
---|---|---|
Υπέρ | 64.571 | 32,63 |
Κατά | 133.347 | 67,37 |
Άκυρα/λευκά | 3.129 | – |
Σύνολο | 201.047 | 100 |
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 1.712.733 | 11,74 |
Πηγή: Κυβέρνηση της Σλοβενίας |
Στις 20 Δεκεμβρίου 2015 σε δημοψήφισμα οι ψηφοφόροι κλήθηκαν να αποφασίσουν για εφαρμογή η όχι ενός νόμου που θα έδινε τη δυνατότητα σε ομόφυλα ζευγάρια να παντρεύονται και να υιοθετούν παιδιά.Ο νόμος είχε ψηφιστεί από το κοινοβούλιο αλλά η αντιπολίτευση συγκέντρωσε 80.000 υπογραφές αναγκάζοντας το ζήτημα να τεθεί σε δημοψήφισμα. Τα συντηρητικά κεντροδεξιά και ακροδεξιά κόμματα με την υποστήριξη της καθολικής εκκλησίας έκαναν εκστρατεία υπέρ του Όχι ενώ η Κυβέρνηση,η Ευρωπαϊκή Ένωση,το Twitter και οι σύλλογοι ανθρωπίνων δικαιωμάτων τάχθηκαν υπέρ της "" ισότητας στον γάμο και την υιοθεσία "". Παρέμβαση υπέρ του ναι έκανε και η πρώην νικήτρια της Eurovision Κοντσίτα Βουρστ. Το 63,47% τάχθηκε κατά των γάμων ομοφυλόφιλων και το 36,53% υπέρ με αποτέλεσμα ο νόμος να αποσυρθεί.Αυτό το δημοψήφισμα ήταν το δεύτερο σε τέσσερα χρόνια που είχε σαν θέμα τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.Μια προηγούμενη πρόταση για συμφώνο συμβίωσης ομοφύλων ζευγαριών καταψηφίστηκε το 2012 σε ένα άλλο δημοψήφισμα με 54,5% κατά.[21]
Στις 24 Σεπτεμβρίου 2017 διεξήχθη δημοψήφισμα με θέμα την αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής Ντιβάτσα-Κόπερ. Η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος (53,47%) τάχθηκαν υπέρ του νόμου, όμως η συμμετοχή ήταν πολύ χαμηλή. Τον Μάρτιο του 2018 με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ακυρώθηκε το αποτέλεσμα. Στις 13 Μαΐου 2018 διενεργήθηκε νέο δημοψήφισμα για τον ίδιο νόμο. Το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό για το νόμο, με 50,06% των πολιτών να ψηφίζουν κατά έναντι 49,94% υπέρ. Ωστόσο, το δημοψήφισμα δεν πέτυχε λόγω ακόμα πιο χαμηλής συμμετοχής (15,01%) από εκείνης στο δημοψήφισμα του 2017 (20,55%).[22][23]
Στις 11 Ιουλίου 2021 οι ψηφοφόροι απέρριψαν συντριπτικά (με ποσοστό 86,7%) την πρόταση να αναθεωρηθεί η Πράξη για τα Ύδατα. Σύμφωνα με τους περιβαλλοντολόγους, η πρόταση θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα στο περιβάλλον και στο καθαρό νερό.[24] Η συμμετοχή ήταν από τις υψηλότερες στα χρονικά της χώρας (46,45%).[25]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.