Επαρχία Ξηρομέρου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η επαρχία Ξηρομέρου ήταν μία από τις πέντε επαρχίες της Αιτωλοακαρνανίας. Καταλάμβανε το δυτικό τμήμα του νομού που αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο τμήμα της Ακαρνανίας. Έδρα της ήταν η Βόνιτσα.
Συνόρευε δυτικά απο θαλάσσης με το Ιόνιο πέλαγος, την Λευκάδα, την Ιθάκη και τις Εχινάδες νήσους που βρίσκονται έναντι των ακτών της, στα βόρεια μέσω του Αμβρακικού Κόλπου με τις επαρχίες Πρεβέζης και Άρτας, στα ανατολικα με την επαρχία Βάλτου και ένα μέρος της επαρχίας Τριχωνίδας και στα νότια σύνορο αποτελούσε ο ποταμός Αχελώος που την χώριζε απο την επαρχία Μεσολογγίου.
Στην έκταση της επαρχίας ορθώνονται τα Ακαρνανικά Όρη με μέγιστο υψομετρικά σημείο τους την Ψηλή Κορυφή στα 1.589 μέτρα, ενώ ακολουθούν ο Μπούμιστος (1.576 μ.) και Περγαντί (1.423 μ.) και άλλες κορυφές. Το δυτικό τμήμα χαρακτηρίζεται απο διαδοχικούς κολπίσκους και θαλάσσιους όρμους, το βόρειο απο βαλτώδη μέρη και λιμνοθάλασσες στις απολήξεις των μεγάλων ορεινών όγκων, το κεντρικό τμήμα απο το αρχαίο και μοναδικό Βελανιδόδασος Ξηρομέρου και το νότιο απο το ακαρνανικό τμήμα της απέραντης πεδιάδας των Οινιαδών, υγρότοπους, βάλτους, υδρόφιλα δάση, μεγάλες αμμουδιές, κόλπους και προστατευόμενες περιοχές που διαμορφώνει ο ποταμός Αχελώος πριν τις εκβολές του.