Εποξική ρητίνη
οικογένεια πολυμερών / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι εποξικές ρητίνες, επίσης γνωστές ως πολυεποξείδια, είναι μια κατηγορία αντιδρώντων προπολυμερών και πολυμερών που περιέχουν ομάδες εποξειδίου.[1] Το όνομα IUPAC για μια ομάδα εποξειδίου είναι οξιράνιο.
Οι εποξικές ρητίνες μπορούν να αντιδράσουν (διασταυρωμένα) είτε με τον εαυτό τους μέσω καταλυτικού ομοπολυμερισμού είτε με ένα ευρύ φάσμα συν-αντιδρόντων συμπεριλαμβανομένων πολυλειτουργικών αμινών, οξέων (και ανυδρίτες οξέων), φαινολών, αλκοολών και θειολών (συνήθως ονομάζονται μερκαπτάνες). Αυτά τα συν-αντιδρώντα συχνά αναφέρονται ως σκληρυντικά και η αντίδραση διασύνδεσης αναφέρεται συνήθως ως σκλήρυνση.
Η αντίδραση των πολυεποξειδίων με τον εαυτό τους ή με πολυλειτουργικά σκληρυντικά σχηματίζει ένα θερμοσκληραινόμενο πολυμερές, συχνά με ευνοϊκές μηχανικές ιδιότητες και υψηλή θερμική και χημική αντοχή. Οι εποξικές ρητίνες έχουν ευρύ φάσμα εφαρμογών, όπως επικαλύψεις μετάλλων, σύνθετα υλικά,[2] χρήση σε ηλεκτρονικά, ηλεκτρικά εξαρτήματα, LED, ηλεκτρικούς μονωτές υψηλής τάσης, κατασκευή πινέλων, πλαστικά υλικά ενισχυμένα με ίνες και κόλλες για δομικούς[3] και άλλους σκοπούς.[4][5]
Οι κίνδυνοι για την υγεία που συνδέονται με την έκθεση σε ενώσεις εποξικής ρητίνης περιλαμβάνουν δερματίτιδα εξ επαφής και αλλεργικές αντιδράσεις, καθώς και αναπνευστικά προβλήματα από την αναπνοή των ατμών και τη σκόνη λείανσης, ειδικά όταν δεν έχουν θεραπευθεί πλήρως.[6][7][8]