Εσωτερική Θάλασσα του Σέτο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Εσωτερική Θάλασσα της Ιαπωνίας (Ιαπωνικά: 瀬戸内海, Seto Naikai), γνωστή και ως Εσωτερική Θάλασσα του Σέτο, είναι το θαλάσσιο σώμα που χωρίζει τα τρία από τα 4 μεγαλύτερα νησιά που αποτελούν την Ιαπωνία, τα Χονσού, Σικόκου και Κιούσου. Ως υδάτινη οδός, συνδέει τον ανοικτό Ειρηνικό ωκεανό με τη Θάλασσα της Ιαπωνίας. Περιέχει τον κόλπο της Οσάκα και από αυτή διεξάγονται οι θαλάσσιες μεταφορές από και προς τα βιομηχανικά κέντρα της περιοχής Κανσάι, όπως είναι οι πόλεις Οσάκα και Κόμπε. Πριν την κατασκευή της κύριας σιδηροδρομικής γραμμής, η Εσωτερική θάλασσα ήταν η βασική οδός μεταφορών μεταξύ Κανσάι και Κιούσου.
Εσωτερική Θάλασσα της Ιαπωνίας | |
---|---|
Χώρα | Ιαπωνία |
Διοικητική υπαγωγή | Νομός Γουακαγιάμα, Οσάκα, Νομός Χιγκόρο, Οκαγιάμα, Χιροσίμα (νομός), Γιαμαγκούτσι, Φουκουόκα, Όιτα, Καγκάβα, Εχιμέ και Τοκουσίμα |
Έκταση | 19.700 km² |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 34°10′0″N 133°20′0″E |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Εννέα νομοί της Ιαπωνίας έχουν ακτές στην Εσωτερική θάλασσα: οι Γιαμαγκούτσι, Χιροσίμα, Οκαγιάμα, Χυόγκο, Οσάκα, Καγκάβα, Εχίμε, Φουκουόκα και Όιτα, αλλά και μερικώς ο Νομός Βακαγιάμα. Παράλιες πόλεις της Εσωτερικής Θάλασσας είναι οι Χιροσίμα, Ιβακούνι, Τακαμάτσου και Ματσουγιάμα.
Η περιοχή της Εσωτερικής Θάλασσας είναι γνωστή για το ήπιο κλίμα της, με σταθερές θερμοκρασίες για ολόκληρο το έτος και σχετικώς λίγες βροχοπτώσεις, ανάλογο του μεσογειακού κλίματος με την αντίστοιχη Μεσόγειο θάλασσα. Η Εσωτερική Θάλασσα της Ιαπωνίας είναι γνωστή για τις περιοδικές ερυθρές παλίρροιες (赤潮, akashio), που προκαλούνται από πυκνές συγκεντρώσεις ειδών φυτοπλαγκτού και προκαλούν τον θάνατο μεγάλων αριθμών ψαριών.
Από τη δεκαετία του 1980 οι βόρειες και νότιες ακτές της συνδέονται από τις τρεις διαδρομές του «Προγράμματος Γεφυρών Χονσού-Σικόκου, που περιλαμβάνει τη σιδηροδρομική και οδική Μεγάλη Γέφυρα του Σέτο.