Ηλεκτροφυσιολογία της καρδιάς
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η καρδιακή ηλεκτροφυσιολογία είναι ο τομέας της ηλεκτροφυσιολογίας ο οποίος ασχολείται με την ηλεκτρική ανατομία της καρδιάς, δηλαδή με την μελέτη της δομής, της λειτουργίας και των ιδιοτήτων των κυττάρων, που επιτρέπουν στην καρδιά να παράγει και να μεταδίδει ηλεκτρικούς παλμούς. Οι τέσσερεις ιδιότητες[1] που επιτρέπουν στην καρδιά να παράγει και να μεταδίδει ηλεκτρικούς παλμούς είναι οι εξής:
1. Αυτοματία : είναι η ιδιότητα που έχει το μυοκάρδιο να δίνει ηλεκτρικά σήματα χωρίς να υπάρχει εξωτερική πηγή διέγερσης. Δηλαδή μπορούμε να διαχωρίσουμε την ηλεκτρική λειτουργία της καρδιάς απο το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η καρδιά δηλαδή μπορεί να μεταδίδει σήματα ακόμα και αφού σταματήσει να δέχεται διέγερση απο το κεντρικό νευρικό σύστημα.
2. Διεγερσιμότητα: Είναι η ιδιότητα που έχουν τα κύτταρα του μυοκαρδίου να αποκρίνονται σε ηλεκτρική διέγερση.
3. Αγωγιμότητα: Είναι η ιδιότητα που έχει ένα κύτταρο του μυοκαρδίου, όχι μόνο να λαμβάνει και να αποκρίνεται σε έναν ηλεκτρικό παλμό αλλά επίσης και να μεταδίδει τον παλμό αυτό σε άλλα κύτταρα.
4. Συστολικότητα: είναι η ιδιότητα που έχει ένα κύτταρο να συστέλλεται όταν δέχεται ένα παλμό διέγερσης. Στην καρδιά μόνο τα μυϊκά κύτταρα του μυοκαρδίου έχουν την ιδιότητα αυτή.