Ημέρα (μυθολογία)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Στην ελληνική μυθολογία η Ημέρα υπήρξε η θεότητα που προσωποποιούσε το φως της ημέρας. Κατά τη γενικότερη παράδοση (π.χ. «Θεογονία» του Ησιόδου, 124-125), ήταν θυγατέρα της Νύκτας και του Ερέβους και αδελφή του Αιθέρα. Ο Υγίνος πάντως αναφέρει πώς ήταν κόρη του Χάους και της Καλιγούς, και αδελφή του Ερέβους και της Νύκτας. Τέλος, κατά τους Ορφικούς, η Ημέρα ήταν κόρη του Τιτάνα Ήλιου, μαζί με τον οποίο λατρευόταν στην Κω.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ημέρα | |
---|---|
Πρωταρχική θεά της ημέρας | |
Σύζυγος-οι | Αιθέρας |
Σύντροφος-οι | Κέφαλος |
Γονείς | |
Αδέλφια | Έρεβος, Στυξ (πιθανόν), Χάρων, Ύπνος και Θάνατος |
Τέκνα | Θάλασσα, Γαία (πιθανόν), Ουρανός (πιθανόν), Πόντος (πιθανόν) και Τάρταρος (πιθανόν) |
wikidata (π) |
Η Ημέρα αναφέρεται ότι παντρεύτηκε τον Αστραίο ή και τον ίδιο της τον αδελφό, τον Αιθέρα. Παιδιά της Ημέρας ήταν η Αστραία (σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή), ο Βροτός, ο Ουρανός, η Γαία και η Θάλασσα. Στον Ησίοδο η Ημέρα συγχέεται με την Ηώ και στους τραγικούς και άλλους ποιητές τα δύο αυτά πρόσωπα ταυτίζονται, λ.χ. αναφέρεται πως η Ημέρα ήταν σύζυγος του Τίθωνα και μητέρα του Μέμνονα, ή πως αγάπησε τον Κέφαλο.
Στην Αγορά των Αθηνών υπήρχαν πήλινα αγάλματα της Ημέρας προερχόμενα από τη στέγη της «Βασιλείου Στοάς» όπου, αρχικώς, είχαν τοποθετηθεί ως «ακρωτήρια». Απεικονιζόταν, επίσης, στον θρόνο του Αμυκλαίου Απόλλωνα, ενώ στην Ολυμπία, πλησίον του Ιπποδαμείου, υπήρχαν αγάλματα αυτής και της Θέτιδας να ικετεύουν τον Δία για χάρη των παιδιών τους. Στον ναό του Δία στην Πέργαμο, η Ημέρα παριστανόταν στη ζωφόρο της νότιας πλευράς, πίσω από τη Σελήνη.