Ηχοληψία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ηχοληψία (sound engineering) είναι η εφαρμοσμένη επιστήμη και η τέχνη που ασχολείται με την καταγραφή, τη μίξη/επεξεργασία και την αναπαραγωγή των ήχων (φωνή, μουσική, κτλ). Ο τομέας επισύρει την προσοχή σε πολλές καλλιτεχνικές και επαγγελματικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρονικής, της ακουστικής, της ηλεκτροακουστικής, της ψυχοακουστικής και της μουσικής.
Ένας ηχολήπτης (ή μηχανικός/τεχνικός ήχου) έχει την ικανότητα χρήσης των διαφορετικών τύπων τεχνικού εξοπλισμού και μέσων καταγραφής, όπως η αναλογική ταινία (μπομπίνες), τα ψηφιακά πολυκάναλα (multitrack, DAT και SSD Recorders), καθώς επίσης και των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Με την εισαγωγή στην ψηφιακή εποχή, έχει γίνει ιδιαίτερα σημαντικό για τον ηχολήπτη να κατανοεί και να χρησιμοποιεί το διατιθέμενο λογισμικό και το υλικό στις ψηφιακές μεταφορές.
Η ηχοληψία αφορά τις δημιουργικές και πρακτικές πτυχές των ήχων και της μουσικής, σε αντίθεση με το επίσης εφαρμοσμένο αντικείμενο της ειδικότητας του ακουστικού μηχανικού (acoustical engineer).
Η ηχοληψία (sound engineering) χρησιμοποιείται σχεδόν ταυτόσημα με τον όρο ηχογράφηση (sound recording), αν και το δεύτερο αφορά κυρίως στην απλή καταγραφή οποιουδήποτε ήχου και με κάθε μέσο. Η ηχοληψία περιλαμβάνει την αποτύπωση των ήχων με βάση συγκεκριμένες ποιοτικές προδιαγραφές προκειμένου να τύχουν περαιτέρω επεξεργασίας και αξιοποίησης στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αποστολής (π.χ. τηλεοπτική ή ραδιοφωνική μαγνητοσκόπηση, δισκογραφία κτλ), κατά την οποία ο ηχολήπτης δεν αρκείται απλώς στην παθητική καταγραφή των ήχων, αλλά ενδιαφέρεται και συμμετέχει ενεργά στην επίτευξη ενός συγκεκριμένου (ποιοτικά, ακουστικά και αισθητικά) αποτελέσματος.