From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1968, οι Αγώνες της 19ης Ολυμπιάδας, διοργανώθηκαν στην Πόλη του Μεξικού στο Μεξικό, από τις 12 έως τις 27 Οκτωβρίου 1968.
Διοργανώτρια | Πόλη του Μεξικού, Μεξικό | ||
---|---|---|---|
Χώρες | 112 | ||
Αθλητές | 5.516 (4.735 άνδρες, 781 γυναίκες) | ||
Αγωνίσματα | 172 σε 20 ολυμπιακά αθλήματα | ||
Τελετή έναρξης | 12 Οκτωβρίου 1968 | ||
Τελετή λήξης | 27 Οκτωβρίου 1968 | ||
Κήρυξη έναρξης | Πρόεδρος Γκουστάβο Ντία Ορντάζ | ||
Κήρυξη λήξης | Πρόεδρος της ΔΟΕ Άβερι Μπρούντατζ | ||
Όρκος αθλητών | Πάμπλο Γκαρρίδο | ||
Αφή της Φλόγας | Ενρικέτα Μπασίλιο | ||
Θερινοί | |||
| |||
Χειμερινοί | |||
|
Ήταν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες που έγιναν σε χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου και οι πρώτοι που έλαβαν χώρα στη Λατινική Αμερική, καθώς και οι πρώτοι που διοργανώθηκαν από ισπανόφωνη χώρα. Επίσης, με την πρόοδο της τεχνολογίας, ήταν και οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες που χρησιμοποίησαν αποκλειστικά εξοπλισμό με ηλεκτρονική χρονομέτρηση.[1]
Σημαδεύτηκαν από τους φοιτητές που έπεσαν νεκροί από πυρά της μεξικανικής αστυνομίας κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων (Σφαγή του Τλατελόλκο) καθώς και από τις διαμαρτυρίες για τη ρατσιστική πολιτική των Η.Π.Α. απέναντι στους μαύρους Αμερικάνους.
Συμμετείχαν 112 χώρες με 5.516 αθλητές και αθλήτριες σε 172 αγωνίσματα και 18 αθλήματα.
Το υψηλό υψόμετρο της πόλης δημιούργησε προβλήματα αναπνοής σε πολλούς αθλητές, αλλά παράλληλα βοήθησε και άλλους (ανάλογα με το άθλημα) στο να επιτύχουν υψηλές επιδόσεις.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες κέρδισαν τα περισσότερα χρυσά μετάλλια και γενικώς τα περισσότερα μετάλλια, για τελευταία φορά έως τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες.
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εμπιστεύτηκε την Πόλη του Μεξικού για τη διοργάνωση των 19ων Ολυμπιακών Αγώνων στην 60ή σύνοδό της στο Μπάντεν-Μπάντεν της τότε Δυτικής Γερμανίας στις 18 Οκτωβρίου 1963. Οι άλλες υποψήφιες πόλεις ήταν το Ντιτρόιτ, το Μπουένος Άιρες και η Λυών.[2]
Πόλεις | Χώρες | 1ος Γύρος |
Πόλη του Μεξικού | Μεξικό | 30 |
Ντιτρόιτ | ΗΠΑ | 14 |
Λυών | Γαλλία | 12 |
Μπουένος Άιρες | Αργεντινή | 2 |
112 αποστολές βρέθηκαν στο Μεξικό. Για πρώτη φορά έλαβαν μέρος οι εξής χώρες: Μπαρμπάντος, Μπελίζ, Γουινέα, Ονδούρα, Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι, Κουβέιτ, Νικαράγουα, Παραγουάη, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Ελ Σαλβαδόρ, Σιέρα Λεόνε και Σουρινάμ.
Για πρώτη φορά η Γερμανία θα κατέβει χωρισμένη σε δύο ομάδες, τη Δυτική και την Ανατολική. Η Νότια Αφρική ήταν αποκλεισμένη λόγω της πολιτικής του απαρτχάιντ (για πρώτη φορά η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή επισήμως την απέκλεισε ξεκινώντας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 και έγινε πάλι δεκτή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, μετά τη λήξη της πολιτικής του απαρτχάιντ)
Αφρική | Αμερική | Ασία | Ευρώπη | Ωκεανία |
|
|
|||
25 χώρες | 31 χώρες | 23 χώρες | 30 χώρες | 3 χώρες |
---|
Στις 16 Οκτωβρίου, ο κόσμος έμεινε άναυδος. Οι μαύροι αθλητές των Η.Π.Α. στα 200 μέτρα Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος, πρώτος και τρίτος νικητής αντίστοιχα, ανέβηκαν στο βάθρο.[3] Την ώρα που ακουγόταν ο εθνικός ύμνος των Ηνωμένων Πολιτειών, έσκυψαν το κεφάλι και ύψωσαν τη γροθιά τους, μέσα σε μαύρο γάντι -ήταν ο χαιρετισμός της ριζοσπαστικής οργάνωσης των μαύρων, "Μαύρη Δύναμη". Το φυλετικό πρόβλημα της σπαρασσόμενης Αμερικής, στην οποία μόλις προ μηνών είχαν δολοφονηθεί τόσο ο φιλειρηνιστής ηγέτης των μαύρων Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, όσο και ο φιλελεύθερος εκπρόσωπος του αμερικανικού κατεστημένου και υποψήφιος πρόεδρος Ρόμπερτ Κένεντι, εμφανίστηκε στα μάτια εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη, με έναν ιδιαίτερα εντυπωσιακό τρόπο. Οι Αμερικανοί υπεύθυνοι έγιναν έξαλλοι:
"Η παράνομος αυτή εκδήλωσις αντιβαίνει προς τας βασικάς αρχάς του αθλητισμού και τους καλούς τρόπους του αθλητού, πράγμα εις το οποίον αποδίδουν μεγάλην σημασίαν αι ΗΠΑ", δήλωσε ο πρόεδρος της Αμερικανικής Ολυμπιακής Επιτροπής Ντάγκλας Ρόμπι και ανακοίνωσε τον αποκλεισμό των δύο αθλητών από τους υπόλοιπους αγώνες, ενώ τους διέταξαν να εγκαταλείψουν αμέσως το ολυμπιακό χωριό και να επιστρέψουν στις Η.Π.Α.[4]
Σε βοήθεια των Αμερικανών έσπευσε και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία κατηγόρησε υποκριτικά τους δύο αθλητές ότι "παρεβίασαν την αρχήν της μη αναμίξεως της πολιτικής εις τον αθλητισμόν".
"Η αποπομπή των δύο νέγρων απειλεί τους Ολυμπιακούς Αγώνας. Οι μαύροι συναθληταί τους θα αποχωρήσουν;", έγραψε στους τίτλους της η Ακρόπολις, αντανακλώντας το κλίμα των εφημερίδων ανά την υφήλιο.
Τελικά οι μαύροι Αμερικανοί αθλητές δεν αποχώρησαν, αλλά η γροθιά της "Μαύρης Δύναμης" και των "Μαύρων Πανθήρων" υψώθηκε και πάλι στο ολυμπιακό βάθρο, κατά την απονομή του χρυσού μεταλλίου της σκυταλοδρομίας 4x400 στην ομάδα των Η.Π.Α., στις 21 Οκτωβρίου.
Κατά τα λοιπά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Μεξικού ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες των ιστορικών ρεκόρ του στίβου. Ρεκόρ που έμειναν ακατάρριπτα για πολλά χρόνια, έως και 24. Το μεγάλο υψόμετρο της Πόλης του Μεξικού (2.240 μ.) βοήθησε στην επίτευξη εκπληκτικών επιδόσεων στους δρόμους έως και τα 800 μ. και στα άλματα, αλλά δυσκόλεψε αφάνταστα τους δρομείς μεγάλων αποστάσεων. Τα ιστορικά γεγονότα ξεκίνησαν από την τελετή έναρξης καθώς η εμποδίστρια Ενρικέτα Μπασίλιο έγινε η πρώτη γυναίκα που άναψε την Ολυμπιακή Φλόγα.
Η Ελλάδα πραγματοποίησε την καλύτερη μέχρι τότε μεταπολεμική εμφάνιση, με ένα χάλκινο μετάλλιο, τρεις τέταρτες θέσεις και μία 5η θέση. Το χάλκινο μετάλλιο κέρδισε ο Πέτρος Γαλακτόπουλος στην κατηγορία 70 κιλών της ελληνορωμαϊκής πάλης. Εντυπωσιακή ήταν η εμφάνιση του Χρήστου Παπανικολάου. Σημείωσε μεγάλο ρεκόρ (5,35 μ.), αλλά δεν ανέβηκε στο βάθρο των νικητών του άλματος επί κοντώ. Τον άφησε 4ο ο "απίθανος" Δυτικογερμανός Κλάους Σιπρόφσκι. Τέταρτοι αναδείχθηκαν και δύο παλαιστές. Ο Όθων Μοσχίδης στα 57 κ. της ελληνορωμαϊκής και ο Νίκος Καρυπίδης στα 63 κ. της ελευθέρας. Τη σπουδαία ελληνική εμφάνιση ολοκλήρωσε ο ιστιοπλόος Παναγιώτης Κουλιγκάς, που κατατάχθηκε 5ος στην κλάση "Φιν".[7]
Αθλητές που βρέθηκαν στην πρώτη 8αδα:
Θέση | Χώρα | Χρυσά | Ασημένια | Χάλκινα | Σύνολο |
---|---|---|---|---|---|
1 | ΗΠΑ | 45 | 28 | 34 | 107 |
2 | Σοβιετική Ένωση | 29 | 32 | 30 | 91 |
3 | Ιαπωνία | 11 | 7 | 7 | 25 |
4 | Ουγγαρία | 10 | 10 | 12 | 32 |
5 | Ανατολική Γερμανία | 9 | 9 | 7 | 25 |
6 | Γαλλία | 7 | 3 | 5 | 15 |
7 | Τσεχοσλοβακία | 7 | 2 | 4 | 13 |
8 | Δυτική Γερμανία | 5 | 11 | 10 | 26 |
9 | Αυστραλία | 5 | 7 | 5 | 17 |
10 | Ηνωμένο Βασίλειο | 5 | 5 | 3 | 13 |
11 | Πολωνία | 5 | 2 | 11 | 18 |
12 | Ρουμανία | 4 | 6 | 5 | 15 |
13 | Ιταλία | 3 | 4 | 9 | 16 |
14 | Κένυα | 3 | 4 | 2 | 9 |
15 | Μεξικό | 3 | 3 | 3 | 9 |
16 | Γιουγκοσλαβία | 3 | 3 | 2 | 8 |
17 | Ολλανδία | 3 | 3 | 1 | 7 |
18 | Βουλγαρία | 2 | 4 | 3 | 9 |
19 | Ιράν | 2 | 1 | 2 | 5 |
20 | Σουηδία | 2 | 1 | 1 | 4 |
21 | Τουρκία | 2 | 0 | 0 | 2 |
22 | Δανία | 1 | 4 | 3 | 8 |
23 | Καναδάς | 1 | 3 | 1 | 5 |
24 | Φινλανδία | 1 | 2 | 1 | 4 |
25 | Αιθιοπία | 1 | 1 | 0 | 2 |
Νορβηγία | 1 | 1 | 0 | 2 | |
27 | Νέα Ζηλανδία | 1 | 0 | 2 | 3 |
28 | Τυνησία | 1 | 0 | 1 | 2 |
29 | Βενεζουέλα | 1 | 0 | 0 | 1 |
Πακιστάν | 1 | 0 | 0 | 1 | |
31 | Κούβα | 0 | 4 | 0 | 4 |
32 | Αυστρία | 0 | 2 | 2 | 4 |
33 | Ελβετία | 0 | 1 | 4 | 5 |
34 | Μογγολία | 0 | 1 | 3 | 4 |
35 | Βραζιλία | 0 | 1 | 2 | 3 |
36 | Βέλγιο | 0 | 1 | 1 | 2 |
Νότια Κορέα | 0 | 1 | 1 | 2 | |
Ουγκάντα | 0 | 1 | 1 | 2 | |
39 | Τζαμάικα | 0 | 1 | 0 | 1 |
Καμερούν | 0 | 1 | 0 | 1 | |
41 | Αργεντινή | 0 | 0 | 2 | 2 |
42 | Ελλάδα | 0 | 0 | 1 | 1 |
Ινδία | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Ταϊβάν | 0 | 0 | 1 | 1 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.