Ιγκνάτσι Κρασίτσκι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ιγκνάτσι Μπουάζεϊ Φραντσίσεκ Κρασίτσκι (πολωνικά: Ignacy Błażej Franciszek Krasicki) (3 Φεβρουαρίου 1735 - 14 Μαρτίου 1801), από το 1766 Πρίγκιπας-Επίσκοπος της Βαρμίας (στα γερμανικά: Ermland ) και από το 1795 Αρχιεπίσκοπος του Γκνιέζνο (άρα, Αρχιεπίσκοπος της Πολωνίας), ήταν ο κορυφαίος ποιητής του Διαφωτισμού της Πολωνίας[19] («ο Πρίγκιπας των Ποιητών»), κριτικός του κλήρου, ο Λα Φονταίν της Πολωνίας, συγγραφέας του πρώτου πολωνικού μυθιστορήματος, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, εγκυκλοπαιδιστής και μεταφραστής από τα γαλλικά και τα ελληνικά.
Τα πιο αξιοσημείωτα λογοτεχνικά του έργα ήταν τα Μύθοι και παραβολές (1779), Σάτυροι (1779) και οι ποιητικές επιστολές και οι θρησκευτικοί στίχοι, στους οποίους η καλλιτεχνική του ποιητική γλώσσα του έφτασε στο αποκορύφωμα.[19]