Ιεροκήρυκας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ιεροκήρυκας σύμφωνα με τη θρησκεία ονομάζεται αυτός που κηρύσσει από τον άμβωνα το θείο λόγο και τα ηθικά καθήκοντα του ανθρώπου.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Κατά την αρχαιότητα ήταν ένας από τους λειτουργούς των ελευσίνιων μυστηρίων. Καταγόταν, σύμφωνα με τη μυθολογία, από τον Ερμή (που ήταν κήρυκας των θεών) και από μία κόρη του Κέκροπα, ή από τον Κήρυκα, το γιο του Ευμόλπου.
Στην ορθόδοξη Εκκλησία, ο ιεροκήρυκας σε μια μητρόπολη είναι αυτός που κηρύσσει τον θείο λόγο, κάνει κηρύγματα και ομιλίες. Ο ιεροκήρυκας συνήθως είναι άγαμος κληρικός, όπως αρχιμανδρίτης ή βοηθός επισκόπου ή και τιτουλάριος μητροπολίτης.