
Ιλιάδα
έπος του Ομήρου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ιλιάδα (Ἰλιάς) είναι ένα από τα ομηρικά έπη, μαζί με την Οδύσσεια και σώζεται ολόκληρη στις μέρες μας. Η σύνθεσή της, που κατά την παράδοση έγινε από τον Όμηρο, τοποθετείται στον 8ο αιώνα π.Χ. και βασίζεται στην παράδοση προφορικής σύνθεσης και απαγγελίας ηρωικών ποιημάτων που είχε αναπτυχθεί τους προηγούμενους αιώνες. Το ποίημα, που περιγράφει κάποια γεγονότα του δέκατου και τελευταίου χρόνου της πολιορκίας της Τροίας (Ιλίου) από τους Αχαιούς (ή Αργείους ή Δαναούς στο έπος), είναι γραμμένο σε δακτυλικό (ή ηρωικό) εξάμετρο σε έντεχνη ποιητική γλώσσα και αποτελείται από 15.693 στίχους.
![]() | |
Συγγραφέας | Όμηρος |
---|---|
Τίτλος | Ἰλιάς |
Γλώσσα | Ομηρική γλώσσα αρχαία ελληνικά |
Ημερομηνία δημιουργίας | 8ος αιώνας π.Χ. |
Μορφή | ποίημα |
Σειρά | Τρωικός κύκλος |
Χαρακτήρες | Έκτορας, Ανδρομάχη, Έρις, Aphrodite, Apollo, Άρης, Artemis, Διώνη, Λητώ, Σκάμανδρος, Αθηνά, Ποσειδώνας, Ήρα, Ήφαιστος, Ερμής, Θέτις, Δίας, Παιώνας, Ίρις, Ήβη (μυθολογία), Μοίρες, Ύπνος, Αχιλλέας, Αγαμέμνονας, Αίας ο Λοκρός, Αίας ο Τελαμώνιος, Αστεροπαίος, Κάλχας, Κασσάνδρα, Δηίφοβος, Διομήδης, Δόλωνας, Εκάβη, Ελένη, Αινείας, Γλαύκος του Ιππολόχου, Μαχάων, Μενέλαος, Μυρμιδόνες, Νέστωρ, Πάνδαρος, Πάρις, Πάτροκλος, Πολυποίτης, Πρίαμος, Ρήσος, Σσρπηδών, Οδυσσέας, Εύδωρος, Αλκιμέδων, Μενέσθιος, Πείσανδρος και Ιππολοχος και Ακάμας |
LΤ ID | 5057 |
Προηγούμενο | Κύπρια Έπη |
Επόμενο | Αιθιοπίς και Τα μετά τον Όμηρο |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |

μτφ.Φιλολογική ομάδα Κάκτου.[1]

«Ήρθα από τον ουρανό για να κατευνάσω την οργή σου. Η θεά Ήρα με τους λευκούς βραχίονες μ΄ έστειλε εδώ κάτω, επειδή σας αγαπά στην ψυχή της και νοιάζεται και για τους δυο το ίδιο» *Έλα τώρα, σταμάτησε τη διαμάχη και πάρε το χέρι σου απ΄ το σπαθί σου και ντρόπιασέ τον (Αγαμέμνονα) με τους λόγους όπως του αξίζει.

Ο μέγας Πρίαμος μπήκε χωρίς αυτοί να τον καταλάβουν και αφού στάθηκε κοντά με τα χέρια του έπιασε τα γόνατα του Αχιλλέα και του φίλησε τα χέρια τα φοβερά και ανδροφόνα, τα οποία του είχαν σκοτώσει πολλούς γιους.Ραψωδία Ω (477-479).
Διδάσκεται στη Β' τάξη του Γυμνασίου, ως αρχαίο κείμενο σε μετάφραση.