cover image

Ιλιάδα

έπος του Ομήρου / From Wikipedia, the free encyclopedia

Η Ιλιάδα (Ἰλιάς) είναι ένα από τα ομηρικά έπη, μαζί με την Οδύσσεια και σώζεται ολόκληρη στις μέρες μας. Η σύνθεσή της, που κατά την παράδοση έγινε από τον Όμηρο, τοποθετείται στον 8ο αιώνα π.Χ. και βασίζεται στην παράδοση προφορικής σύνθεσης και απαγγελίας ηρωικών ποιημάτων που είχε αναπτυχθεί τους προηγούμενους αιώνες. Το ποίημα, που περιγράφει κάποια γεγονότα του δέκατου και τελευταίου χρόνου της πολιορκίας της Τροίας (Ιλίου) από τους ΑχαιούςΑργείους ή Δαναούς στο έπος), είναι γραμμένο σε δακτυλικό (ή ηρωικό) εξάμετρο σε έντεχνη ποιητική γλώσσα και αποτελείται από 15.693 στίχους.

Quick facts: Συγγραφέας, Τίτλος, Γλώσσα, Ημερομηνία δημιου...
Ιλιάδα
AmbrosianIliadPict47Achilles.jpg
ΣυγγραφέαςΌμηρος
ΤίτλοςἸλιάς
ΓλώσσαΟμηρική γλώσσα
αρχαία ελληνικά
Ημερομηνία δημιουργίας8ος αιώνας π.Χ.
Μορφήποίημα
ΣειράΤρωικός κύκλος
ΧαρακτήρεςΈκτορας, Ανδρομάχη, Έρις, Aphrodite, Apollo, Άρης, Artemis, Διώνη, Λητώ, Σκάμανδρος, Αθηνά, Ποσειδώνας, Ήρα, Ήφαιστος, Ερμής, Θέτις, Δίας, Παιώνας, Ίρις, Ήβη (μυθολογία), Μοίρες, Ύπνος, Αχιλλέας, Αγαμέμνονας, Αίας ο Λοκρός, Αίας ο Τελαμώνιος, Αστεροπαίος, Κάλχας, Κασσάνδρα, Δηίφοβος, Διομήδης, Δόλωνας, Εκάβη, Ελένη, Αινείας, Γλαύκος του Ιππολόχου, Μαχάων, Μενέλαος, Μυρμιδόνες, Νέστωρ, Πάνδαρος, Πάρις, Πάτροκλος, Πολυποίτης, Πρίαμος, Ρήσος, Σσρπηδών, Οδυσσέας, Εύδωρος, Αλκιμέδων, Μενέσθιος, Πείσανδρος και Ιππολοχος και Ακάμας
 ID5057
ΠροηγούμενοΚύπρια Έπη
ΕπόμενοΑιθιοπίς και Τα μετά τον Όμηρο
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Close
Beginning_Iliad.svg
Ψάλε μου, θεά την οργή του Αχιλλέα, του γιου του Πηλέα, αυτή την καταραμένη οργή, που προξένεσε στους Αχαιούς αμέτρητες συμφορές κι έστειλε τις ατρόμητες ψυχές πολλών ηρώων στον Άδη, αφήνοντας τα σώματά τους βορά (τροφή) στα σκυλιά και στα όρνεα·αυτό ήταν το θέλημα του Δία από τότε που έπεσε μίσος για πρώτη φορά ανάμεσα στον βασιλιά γιο του Ατρέα και Αχιλλέα.
μτφ.Φιλολογική ομάδα Κάκτου.[1]
Wrath_of_Achilles2.jpg
«Ἧλθον ἐγὼ (Ἀθήνη) παύσουσα τὸ σὸν μένος, αἴ κε πίθηαι, οὐρανόθεν· πρὸ δέ μ' ἧκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη ἄμφω ὁμῶς θυμῷ φιλέουσά τε κηδομένη τε·(A 205-209).
«Ήρθα από τον ουρανό για να κατευνάσω την οργή σου. Η θεά Ήρα με τους λευκούς βραχίονες μ΄ έστειλε εδώ κάτω, επειδή σας αγαπά στην ψυχή της και νοιάζεται και για τους δυο το ίδιο» *Έλα τώρα, σταμάτησε τη διαμάχη και πάρε το χέρι σου απ΄ το σπαθί σου και ντρόπιασέ τον (Αγαμέμνονα) με τους λόγους όπως του αξίζει.
ΙΛΙΑΔΑ (Α-Ω)
Alexandr_Ivanov_005.jpg
Πίνακας του Αλεξάντρ Ιβάνοφ (1824). «τοὺς δ' ἔλαθ' εἰσελθὼν Πρίαμος μέγας, ἄγχι δ' ἄρα στὰς χερσὶν Ἀχιλλῆος λάβε γούνατα καὶ κύσε χεῖρας δεινὰς ἀνδροφόνους, αἵ οἱ πολέας κτάνον υἷας».
Ο μέγας Πρίαμος μπήκε χωρίς αυτοί να τον καταλάβουν και αφού στάθηκε κοντά με τα χέρια του έπιασε τα γόνατα του Αχιλλέα και του φίλησε τα χέρια τα φοβερά και ανδροφόνα, τα οποία του είχαν σκοτώσει πολλούς γιους.Ραψωδία Ω (477-479).

Διδάσκεται στη Β' τάξη του Γυμνασίου, ως αρχαίο κείμενο σε μετάφραση.