Ιωάννης Β΄ Κομνηνός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ιωάννης Β΄ Κομνηνός ή Ιωάννης ο Καλός ή Καλοϊωάννης (13 Σεπτεμβρίου 1087 - 8 Απριλίου 1143) ήταν Αυτοκράτορας του Βυζαντίου (1118 - 1143) από τη Δυναστεία των Κομνηνών. Ήταν το τρίτο παιδί και ο πρώτος γιος (και διάδοχος) του Αλέξιου Α΄ Κομνηνού και της συζύγου του Ειρήνης Δούκαινας. Ήταν ο δεύτερος και κορυφαίος Αυτοκράτορας από τη Δυναστεία των Κομνηνών.[1] Στάθηκε αρκετά ευσεβής και αφοσιωμένος Αυτοκράτορας· ο βασικός του στόχος ήταν να αποκαταστήσει τη ζημιά, που είχε προκαλέσει πριν από μισό αιώνα στην Αυτοκρατορία η ήττα στη Μάχη του Μαντζικέρτ. Τα 25 χρόνια που κυβέρνησε έκανε συμμαχίες με τη Γερμανία για να ασφαλίσει τα δυτικά σύνορα, ενώ στα Βαλκάνια ηττήθηκαν οι Πετσενέγοι, οι Ούγγροι και οι Σέρβοι. Ο ίδιος ηγήθηκε σε πολλές εκστρατείες εναντίον των Σελτζούκων στη Μικρά Ασία.
Ιωάννης Β' Κομνηνός | |
---|---|
Περίοδος | 15 Αυγούστου 1118 - 8 Απριλίου 1143 |
Στέψη | 1092 ως συναυτοκράτορας |
Προκάτοχος | Αλέξιος Α΄ Κομνηνός |
Διάδοχος | Μανουήλ Α΄ Κομνηνός |
Γέννηση | 13 Σεπτεμβρίου 1087 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 8 Απριλίου 1143 (56 ετών) Κιλικία |
Σύζυγος | Ειρήνη της Ουγγαρίας |
Επίγονοι | Αλέξιος Κομνηνός Μαρία Κομνηνή Ανδρόνικος Κομνηνός Άννα Κομνηνή Ισαάκιος Κομνηνός Θεοδώρα Κομνηνή Ευδοκία Κομνηνή Μανουήλ Α΄ Κομνηνός |
Οίκος | Δυναστεία Κομνηνών |
Πατέρας | Αλέξιος Α΄ Κομνηνός |
Μητέρα | Ειρήνη Δούκαινα |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Με τις εκστρατείες του αποκατέστησε σε μεγάλο βαθμό την εξουσία των Βυζαντινών στην Ανατολή: στα νοτιοανατολικά είχε επεκταθεί από τη Μαγνησία του Μαιάνδρου μέχρι την Κιλικία και την Ταρσό. Στις προσπάθειες του να αποκαταστήσει την αυτοκρατορική εξουσία έκανε εκστρατείες σαν αρχηγός στις ενωμένες δυνάμεις των Βυζαντινών και των Σταυροφόρων· απέτυχε ωστόσο, επειδή οι υπόλοιποι Σταυροφόροι ήταν απρόθυμοι να πολεμήσουν. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του η Αυτοκρατορία ανέκαμψε δημογραφικά με πληθυσμό 10 εκατομμύρια ανθρώπους[2].