Ιωνία
ιστορική περιοχή της Μικράς Ασίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ιωνία είναι ιστορική περιοχή στη δυτική ακτή της Μικράς Ασίας. Αποτελούνταν από τα βόρεια εδάφη του Κοινού των Ιώνων των ελληνικών οικισμών. Ποτέ δεν ήταν ένα ενιαίο κράτος, πήρε το όνομά της από τους Ίωνες που είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή πριν από την αρχαϊκή περίοδο.
Ιωνία | |
---|---|
Όρος Μυκάλη, θέση του Πανιωνίου | |
Τοποθεσία: | Μικρά Ασία |
Μεγαλύτερη πόλη: | Σμύρνη |
Διάλεκτος: | Ιωνική διάλεκτος |
Περίοδος ακμής: | 7ο - 6ο αιώνα π.Χ. (ως Κοινό των Ιώνων) |
Η Ιωνία στη δυτική Μικρά Ασία |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Ιωνία περιλάμβανε μια στενή παράκτια λωρίδα από τη Φώκαια στα βόρεια κοντά στις εκβολές του ποταμού Ερμού, μέχρι τη Μίλητο στα νότια κοντά στις εκβολές του ποταμού Μαιάνδρου και περιλάμβανε τα νησιά της Χίου και της Σάμου. Οριοθετούνταν από την Αιολία στα βόρεια, τη Λυδία στα ανατολικά και την Καρία στα νότια. Οι πόλεις της περιοχής έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμάχη μεταξύ της Περσικής Αυτοκρατορίας και των Ελλήνων.
Οι ιωνικές πόλεις αναγνωρίζονταν από μυθικές παραδόσεις συγγένειας και από τη χρήση της ιωνικής διαλέκτου, αλλά υπήρχε μια βασική ομάδα δώδεκα ιωνικών πόλεων που σχημάτιζαν το Κοινό των Ιώνων και είχαν κοινό ιερό και γιορτή στο Πανιώνιο. Οι δώδεκα αυτές πόλεις ήταν (από νότο προς βορρά): Μίλητος, Μυούς, Πριήνη, Έφεσος, Κολοφών, Λέβεδος, Τέως, Ερυθρές, Κλαζομενές και Φώκαια, μαζί με τα νησιά Σάμο και Χίο.[1] Η Σμύρνη, αρχικά αιολική αποικία, στη συνέχεια καταλήφθηκε από Ίωνες από την Κολοφώνα και έγινε ιωνική πόλη.[2][3]
Η Σχολή της Ιωνίας, με επίκεντρο τη Μίλητο του 6ου αιώνα π.Χ., χαρακτηρίστηκε από την εστίαση σε μη υπερφυσικές εξηγήσεις για τα φυσικά φαινόμενα και την αναζήτηση ορθολογικών εξηγήσεων του σύμπαντος, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για την επιστημονική έρευνα και την ορθολογική σκέψη στη δυτική φιλοσοφία.